Marianne Harterink, Hanne Vos en burgemeester Isabella bij het bankje onder de beuk
Marianne Harterink, Hanne Vos en burgemeester Isabella bij het bankje onder de beuk Rina Knopper

Een boom, een bank en een boek: 10 jaar Hospice Kromme Rijnstreek

19 juli 2021 om 15:51 Zorg

HOUTEN Dit jaar viert het hospice in Houten haar 10-jarig lustrum. Op 13 maart 2011 opende het hospice haar deuren aan de Handboog. Sindsdien zijn er honderden gasten opgenomen geweest en heeft het hospice inmiddels een belangrijke plaats in de Houtense gemeenschap ingenomen. Burgemeester Isabella heeft het bankje onder de herinneringsboom, een rode beuk, in het plantsoentje voor het hospice officieel in gebruik genomen. Ook overhandigde de ‘oudste’ vrijwilliger Truus Wieman het eerste exemplaar van het prachtige lustrumboek aan de burgemeester.

door Rina Knopper

Ter ere van dit lustrum is er op het perkje vóór de ingang van het hospice een plaats gecreëerd voor mensen die in het hospice zijn. Zij kunnen even het pad op gaan en onder de boom op de bank plaats nemen om na te denken, te bidden of gewoon te zitten. De ronde bank onder de rode beuk biedt een plek voor ontspanning en bezinning. Er is speciaal gekozen voor deze rode beuk omdat deze tussen de andere bomen als een soort baken opvalt. Volgens de Engelse sjamaan Dusty Miller, nakomeling uit een oeroud Engels geslacht, gaat er troost uit van een rode beuk.

In zijn toespraak blikte Freek Kuiper namens Vrienden van het hospice terug op de initiatiefneemsters van het hospice, Hanne Vos, Marianne Harterink en Ria Mulders. In 2005 stelde men vanuit het Rode Kruis afdeling Houten de vraag waarom er in Houten geen hospice is. Wat bleek? Na verkennend onderzoek was er wel degelijk behoefte aan deze zorg. Maar tegelijkertijd groeide ook het besef dat het een project zou zijn waarmee veel vrijwilligers en hoge kosten gemoeid zijn. Met behulp van de Rotaryclub Houten (en later nog meer ‘serviceclubs’) wordt er structuur gegeven aan het project en nadat er uiteindelijk draagvlak was gevonden, kon de architect zich buigen over de plannen. De architect wist in zijn ontwerp precies het gevoel wat het hospice naar de gasten wilde overbrengen uit te drukken. Een ‘bijna-thuis-huis, oftewel net als thuis. Een eigenzinnig gebouw met ruimte voor vier ‘kleine binnenhuisjes’ gesitueerd rondom een gezellige keuken met huiskamer en open haard. 

Mensen sterven het liefst thuis, maar als dat niet mogelijk is, moet het hospice een mooie vervanging zijn. Dat is gelukt blijkt wel uit verschillende voorbeelden zoals een trouwerij in het hospice, een babyshower, een dansoptreden of bezoek van de Christmas Vocals.

Maar het hospice biedt ook vooral rust. ,,Wij zijn gewend aan geboorte en huwelijk en alles daarvoor wordt tot in de puntjes verzorgd en voorbereid, maar hoe anders gaat dat bij de gedachte aan overlijden. Dat we op een dag zullen sterven is de enige zekerheid die wij hebben. De dood hóórt bij het leven, maar we lijken dat te verdringen”, aldus Anja van der Starre, coördinator.

In het hospice vindt men de rust om zich daarop voor te bereiden. ,,Als patiënt weet je waarom je naar het hospice komt, je weet wat er gaat gebeuren en de meeste levensvragen zijn beantwoord. Als je vanuit dat oogpunt in zo’n zorgzame omgeving in rust kan toeleven naar het einde is dat een waardevolle toevoeging. Eigenlijk verdient iedereen zo’n einde.” Aldus Jan Laval, mede-ontwikkelaar van het lustrumboek.

In zijn toespraak benadrukt de burgemeester de toegevoegde waarde van het hospice voor Houten. Vervolgens overhandigd de ‘vrijwilligster van het eerste uur’ Truus Wieman het lustrumboek. In het boek krijgt de lezer een beeld van het doorzettingsvermogen en eensgezinde pioniersdrift van de initiatiefneemsters. De soms hobbelige weg naar de realisatie van het hospice en ervaringsverhalen van medewerkers. Ervaringen van de gasten en familie die mooie momenten benoemen. 

De burgemeester vertelt verder dat hij bij zijn eerdere bezoek zo aangenaam verrast was door de verzorgde indruk van het gebouw, de tuin en de ‘gezelligheid’. Hij heeft nog niet zo lang geleden zelf ondervonden wat de meerwaarde is van een hospice. Als familieleden hebben zij ervaren hoe bijzonder het is dat er mensen zijn die je in die laatste fase bijstaan. En dat dit iets is waar je trots op moet zijn. ,,Dood hoort bij het leven, ik heb een tijdje in de Cariben gewoond en als daar afscheid wordt genomen van iemand wordt het leven gevierd. Volgens mij krijg je hier in dit hospice ook de gelegenheid om terug te blikken op je leven. Namens het hele bestuur van de gemeente Houten wil ik iedereen hartelijk bedanken voor ieders inzet. Wat mij betreft is het hospice een voorziening die wij niet kunnen missen en die wij een heel warm hart toedragen.”

Overhandiging van het boek door Truus Wieman
Jan Laval
Arie Jan van Winkelhoff
Burgemeester Isabella met het boek
advertentie
advertentie