Nieuwjaarsreceptie gemeente Houten: burgemeester blikt terug op bewogen jaar

HOUTEN Tijdens de nieuwjaarsreceptie blikte burgemeester Gilbert Isabella terug op een bewogen jaar. Hij sprak van een Nederland dat in zwaar weer verkeert en refereerde daarbij aan de coronacrisis, de oorlog in de Oekraïne, opvang van vluchtelingen, de stikstofcrisis en de hoge inflatie. Daarnaast stond hij stil bij de hoge energiekosten, woningnood en personeelstekorten. ,,Maar als samenleving kunnen we wel tegen een stootje. Als de nood aan de man is, dragen we in ’t Goy, Houten, Schalkwijk en Tull en ’t Waal elkaar een warm hart toe. Ik wil hier nogmaals benadrukken hoe trots ik daar als u burgemeester op ben.

Annette Stolk- de Vries 

Veel aandacht besteedde de burgemeester in zijn speech aan jongeren. Jongeren die hem het afgelopen soms positief en soms negatief verrasten. Maar ook over geldzorgen die veel jongeren thuis ervaren. De volledige speech van burgemeester Isabella leest u hieronder: 

Toespraak burgemeester Isabella, nieuwjaarsreceptie, 9 januari 2023

Beste inwoners en relaties van de gemeente Houten, geachte aanwezigen,

Van harte welkom in het gemeentehuis, úw gemeentehuis. Welkom op deze nieuwjaarsreceptie. Wat fijn dat we, na twee jaren van coronamaatregelen, weer hier sámen kunnen zijn om elkaar het beste te wensen voor het jaar dat voor ons ligt. Een goede traditie die, naar ik hoop, tot in lengte van jaren in stand blijft.

Beste aanwezigen,

Nederland verkeert in zwaar weer. En dat hebben we allemaal het afgelopen jaar gemerkt. We rolden van de ene in de andere crisis: corona, Oekraïne, opvang, stikstof en inflatie. Hoge energiekosten, woningnood en personeelstekorten. En zo kan ik nog even doorgaan.

En dan de oorlog in Oekraïne die vorig jaar februari losbarstte. Met zijn vele, vele slachtoffers. Een oorlog die ertoe heeft geleid dat honderdduizenden Oekraïners ontheemd zijn geraakt. Tienduizenden zijn in Nederland opgevangen, waarvan er zo’n 150 verblijven in Houten. In eerste instantie opgevangen bij particulieren en later in de twee gemeentelijke opvanglocaties. Wat heeft u zich hier van uw beste kant laten zien. Ongekend waren de hulpacties. Inwoners gaven een deel van hun eigen privacy op ten behoeve van de vluchtelingen. Hielpen hen op weg. Stelden spullen beschikbaar etc. etc. Alle lof en dankbaarheid voor deze inzet.

Omdat de oorlog voortduurt en er nog steeds vluchtelingen komen, blijft de behoefte aan opvang bestaan. Wij zijn daarom, zoals u wellicht weet, met de voorbereidingen voor een derde opvanglocatie bezig.

Waren we nét af van alle verplichte coronamaatregelen, leken we weer op weg naar het ‘oude normaal’, werden we geconfronteerd met gevolgen van de onrust in Europa: stijgende brandstofprijzen, energielasten die de pan uitrezen, gebrek aan materialen, enorme kostenstijgingen.

Het heeft – ook in Houten – geleid tot financiële onzekerheid voor huishoudens, voor bedrijven, voor maatschappelijke organisaties. 

En hoewel niet iedereen op dezelfde manier wordt getroffen, zijn de gevolgen wel zichtbaar en voelbaar voor ons allemaal.

Méér inwoners kloppen voor hulp aan bij de Voedselbank omdat ze het zelfs met twee inkomens niet meer redden, laat staan als je er alleen voor staat.

Sportclubs vragen hun leden om thuis te douchen. Of ze zien leden afhaken omdat die hun contributie niet meer kunnen betalen.

Ondernemers die in coronatijd met moeite hun personeel wisten te behouden, en die ernaar snakten om de achterstanden weer in te halen, vragen zich nu af hoe ze de vaste lasten moeten betalen.

Ik heb mensen gesproken die zich moedeloos voelden, machteloos. En ik begrijp hun gevoel.

De regering werkt aan plannen, aan een oplossing voor de langere termijn, voor iedereen. Maatregelen worden getroffen. Er is een prijsplafond voor de energiekosten. Daar zijn veel huishoudens bij gebaat, maar over hulp voor bedrijven is nog veel onduidelijk.

Het nieuwe gemeentebestuur mocht na de verkiezingen van vorig jaar direct aan de slag met de verschillende dossiers. We proberen - gegeven de situatie - met aanvullende financiële maatregelen de pijn te verzachten. Zo hebben we onlangs gemeld dat we een extra impuls willen geven om de bestaanszekerheid van minima en het maatschappelijk middenveld te verbeteren.

Ik zei net: er is onzekerheid, er zijn zorgen. Maar tegelijkertijd kunnen wij, als samenleving, wel tegen een stootje. Dat hebben we eerder laten zien, in de strijd tegen het coronavirus. Inwoners hielpen elkaar, keken naar elkaar om. Dat hebben we voortreffelijk gedaan. Dat heeft ú voortreffelijk gedaan.

Als de nood aan de man is, dragen we in ’t Goy, Houten, Schalkwijk en Tull en ’t Waal elkaar een warm hart toe. Dan passen we ons aan de omstandigheden aan, slaan we de handen inéén en halen het beste in elkaar naar boven. Ik heb het al vaker gezegd, maar wil hier graag nogmaals benadrukken hoe trots ik daar als uw burgemeester op ben. En dat geldt overigens voor het gehele gemeentebestuur.

Daarom zeg ik tegen degenen die hulp nodig hebben: vraag erom! En ja, de drempel om om hulp te vragen, is voor mensen hoog, maar doe het alstublieft. Vaak is er meer mogelijk dan u denkt.

Bijvoorbeeld via Info Spreekuur Houten, waar u terecht kunt met het bespreekbaar maken van uw geldzorgen of -problemen. De mensen van het Info Spreekuur kunnen u helpen om zicht te krijgen op uw vaste lasten. Of denk aan ‘van Houten&co’, onze welzijnsstichting die op verschillende manieren een handje kan helpen.

En verder roep ik inwoners op naar elkáár te blijven omkijken. Help die eenzame buurvrouw eens met een warme maaltijd. Of vraag die oudere man, verderop bij u in de straat, of hij hulp kan gebruiken. Laten we er voor elkaar zijn. Daar wordt de samenleving als geheel prettiger van.

In het bijzonder wil ik hier nog inzoomen op onze jeugd. Jongeren die ons kunnen verrassen, maar die zich soms ook ronduit onacceptabel kunnen gedragen.

Onacceptabel waren de rellen tijdens de kermis in oktober. Waar de politie stevig moest ingrijpen en zelf werd belaagd. En waar ik verregaande besluiten moest nemen om de rust en veiligheid te herstellen. Ongehoord en ongekend voor Houten!

Verrassend en hartverwarmend daarentegen waren het afgelopen jaar de initiatieven van een aantal jonge inwoners.

Zo werden op scholen door leerlingen allerlei acties opgezet om geld in te zamelen voor Oekraïense kinderen. Bijvoorbeeld door Luc, met zijn zelfgemaakte sleutelhangers. Van de opbrengst kocht hij spellen, tassen vol, die ik samen met hem naar de twee opvanglocaties mocht brengen. Zelf bedacht en geregeld!

Ook waren er jongeren die in het gemeentehuis bij mij langskwamen om te praten over duurzaamheid. En hun ideeën over de aanpak van bijvoorbeeld de ‘plastic soep’ die het leven in de oceanen bedreigt. Om over na te denken!

En je had Raphy met Niels en Jippe en Jeroen, die ons aan het begin van het jaar benaderden. Zij hadden een plan voor het ontwerpen en bouwen van een skatepark. Hun wens kwam -mede door de spontane sponsoring van Houtense ondernemers - uit. Afgelopen zomer was de officiële opening van het skatepark, aan de Keercamp. 

Voor mij zijn dát onze jonge Houtense Helden, met het oog op onze toekomst. Misschien moet ik daar maar eens een Award voor instellen: Jonge Houtense Helden!

We weten dat landelijk van alle jongeren tussen 10 en 18 jaar meer dan de helft lijdt onder de geldzorgen die ze thuis ervaren. Bijvoorbeeld omdat ze geen vrienden of vriendinnen meer thuis mogen uitnodigen omdat dat te duur is. Of omdat ze ondervinden dat hun ouders last hebben van geldzorgen.

Het zorgt voor stress, schaamte en frustratie. En ruim een kwart van de jongeren praat daar met niemand over, maar voelt wel die druk van thuis.

Het is goed om ons te beseffen wat dit met jongeren doet. Jongeren die in coronatijd ook al behoorlijk wat voor hun kiezen hebben gehad. Het sterkt mij, en ons, eens temeer in de overtuiging dat we ons in Houten ook blijvend preventief moeten inzetten voor onze jeugd en jongeren.

In plaats van een opsomming van ‘grote uitdagingen’ die in 2023 op ons bordje liggen, waarbij je dan nooit volledig kan zijn, wil ik nog uw aandacht vragen voor de verkiezingen op 15 maart. Dan stemmen we voor Provinciale Staten en het waterschap. 

Inwoners of ingezetenen ervaren dat ze verder van de provincie en het waterschap afstaan dan van de gemeente. Dat mag zo zijn, het blijven overheden met belangrijke verantwoordelijkheden en taken. Denk alleen maar aan het stikstofdossier of aan onze waterhuishouding. Zaken waar we allemaal mee te maken hebben.

In de verkiezingscampagnes gaat u daar binnenkort veel meer over horen. Ik wil u vanavond vooral wijzen op uw democratisch recht om te stemmen. Laat op 15 maart uw stem horen. Het is de grondslag voor onze democratie. 

Beste inwoners en andere aanwezigen, ik ga afronden.

Uit onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau blijkt dat Nederlanders somber zijn over hoe ons land ervoor staat. We zien en ervaren een toename van meningsverschillen. Zijn bezorgd over de groei van polarisatie. En over verruwing in het algemeen van de samenleving. 

Maar uit andere onderzoeken blijkt juist dat we het veel méér met elkaar eens zijn dan we denken. 

Waar komt dat verschil vandaan? 

De onderzoekers wijzen op hoe nieuws tot ons komt via social media en andere media. Daar wordt over het algemeen vooral aandacht besteed aan het uitvergroten van tegenstellingen. Zie de vele talkshows waar altijd de tegenstanders tegenover elkaar worden gezet. En dat zorgt bij lezers, kijkers en bij ons dus voor het gevoel dat we met z’n allen steeds onverdraagzamer worden. 

Laten we die ontwikkeling tegenstand bieden en daar niet in meegaan. Want die kan er uiteindelijk toe leiden dat mensen in de praktijk minder bereid zijn om überhaupt hun mening te geven of met elkaar in gesprek te willen gaan. 

Alle zorgen en ontevredenheid kan de politiek - het Rijk, wij als gemeente - niet wegnemen. Wij doen daarvoor wel ons best. Door dicht bij inwoners te willen staan. Mijn oproep is daarom: laten we open staan voor elkaar. Wil die ander, ook die met een afwijkende mening, horen. 

Dan nog kan je het met elkaar oneens blijven, maar gaat het niet – of toch veel minder – met negativisme gepaard, zoals nu vaak wel gebeurt. Laten we in ieder geval in onze prachtige dorpen Tull en ’t Waal, ’t Goy, Schalkwijk en Houten ervoor waken die kant op te gaan. 

Door met elkaar op een redelijke en respectvolle manier in gesprek te zijn, blijven we werkelijk met elkaar in contact. Houden we de lijnen open en daarmee het gesprek gaande. Samenleven doen we met elkaar in onze prachtige gemeente.

Mede namens mijn partner Eric, de leden van de gemeenteraad, de wethouders en de ambtelijke organisatie wens ik u een goed, gezond, gelukkig en sprankelend 2023.

Dank u wel!