Guido zittend op een bedrijfsmodel dat hij graag aan anderen uitlegt
Guido zittend op een bedrijfsmodel dat hij graag aan anderen uitlegt Irene van Valen
Houten zijn we samen

Guido Tettelaar: ,,Iedereen heeft een familiegeschiedenis”

25 december 2021 om 09:31 Mensen

HOUTEN Hij vertelt enthousiast over het ‘bewust bedrijfsmodel’ en de KrachtFabriek, waar hij bestuurslid is en zijn plek en zichzelf hervindt. Een burn-out zette hem namelijk volledig stil. Guido Tettelaar moest al het bekende loslaten om het verlies van zijn zusje en later het verlies van zijn dochter een plek te geven. Hij voelt zich bevoorrecht in Houten. 

HOUTEN ZIJN WE SAMEN
Om de week is er op HoutensNieuws.nl een Zaterdagportret te lezen, een serie portretten van mensen die zich inzetten voor Houten. Komende week kunt u online een aantal van de portretten teruglezen onder de titel ‘Houten zijn we samen’.
Vandaag een interview met Guido Tettelaar, eerder geplaatst op 28 augustus 2021.

Guido is geboren in 1974 en groeide op in Brielle. ,,Mijn moeder werkte in het onderwijs, mijn vader in een elektriciteitscentrale. Anderhalf jaar later kwam mijn zusje Esther. Ik denk dat ik een blij, creatief en onbevangen kind was en speelde veel met Esther. Tot ze ziek werd tijdens onze vakantie in Duitsland en we in een ambulance terug reden naar Nederland. Ze was drie en bleek een hersentumor te hebben.” Het litteken dat ze overhield na twee hersenoperaties staat op Guido’s netvlies gebrand. In anderhalf jaar tijd takelde Esther af, waarbij het gezin omringd werd door een groep mensen. ,,Dat was intens, want een kind dat overlijdt trekt een wissel. Iedereen nam de eigen emoties mee. Twee weken na mijn verjaardag op 30 september 1981 stierf Esther en weer twee weken later kreeg ik een broertje.”

GEVAAR Vanaf dat moment begreep Guido de wereld niet meer. Waar klasgenootjes onbevangen speelden, zag hij overal gevaar. ,,Ik dacht: als het mis gaat, dan gaat het goed mis. Het leven is kwetsbaar en emoties doen wat met mensen.” Dit beïnvloedde Guido later in zijn werk als manager, want iedereen heeft een familiegeschiedenis en neemt emoties mee in het teamdynamiek. ,,Hoe daarmee om te gaan interesseert me. Als we de emoties van anderen begrijpen, roept dat minder frustratie en irritatie op.”

INTERESSE Guido studeerde biologie en koos vervolgens voor de ICT. Hij werkte als projectleider en op managementniveau. ,,Ik ben geïnteresseerd in hoe mensen met zichzelf en elkaar omgaan en in geschiedenis. Hoe ontstaan samenlevingen en revoluties en hoe verloopt maatschappelijke ontwikkeling. Ik ging van cijfers en getallen steeds meer naar de menselijke kant. Ik bedacht dat bedrijven meer resultaat bereiken door goede begeleiding van hun mensen, in plaats van hen in een profiel te stampen. Dat zie je terug in dienend leiderschap en zelfsturende teams. Dan is elkaar leren kennen belangrijk.”

BIZAR In 2003 trouwde Guido met Bregje. Zij werkt als programmamanager duurzaamheid bij de gemeente. Zij verhuisden in 2005 van Utrecht naar Houten, voor een grotere woning, want zij verwachtten hun eerste dochter, Veerle. In januari 2007 volgde dochter Lieve. Een half jaar na haar geboorte ging het helemaal mis. Lieve bleek een hersenbloeding te hebben als gevolg van een tumor. Ze stierf binnen een dag. ,,Het was bizar. Ook omdat we direct allerlei besluiten moesten nemen, zoals de vraag naar orgaandonatie. We zeiden ja, want dan had Lieve’s dood in ieder geval het positieve effect dat anderen geen afscheid van hun kind hoefden te nemen.”

ANGST Omdat Esther en Lieve beide stierven door een hersentumor, startte op Guido’s verzoek een genetisch onderzoek. Het paar wilde vier kinderen, maar niet als Guido erfelijk belast was. Dat bleek niet het geval. In 2008 werd zoon Lars geboren en in 2010 volgde zoon Kjell. ,,Zij waren slechte slapers. Met mijn eerdere ervaringen zat ik bij ieder kikje van de kinderen tegen het plafond van angst. Ik was ’s nachts veel bezig met de jongens en werkte fulltime. Ik leefde continue met stress en verloor mijn relativeringsvermogen.”

Alle emoties van het overlijden van Esther en Lieve kwamen in alle hevigheid op me af.

THERAPIE Guido kreeg in 2016 een burn-out. ,,Mijn emoties wegdrukken lukte niet langer. Op mijn werk bevatte ik het allemaal niet meer. Ik hoorde alle gesprekken, maar overzag het niet. Mijn hersenen gingen in stand-by en ik werd naar huis gestuurd. Ik had suïcidale gedachten, maar was sterk genoeg om te beseffen dat ik daarmee nog meer trauma zou veroorzaken dan er al was. Drie jaar van intensieve therapie volgden. Alle emoties van het overlijden van Esther en Lieve kwamen in alle hevigheid op me af.” Bregje droeg ondertussen het gezin.

SPELEN Bregje wees Guido op de KrachtFabriek waar hij Wout Schut, een van de oprichters, ontmoette. ,,Ik wilde niet langer thuis zitten niksen, maar iets doen waar mensen elkaar inspireren en dingen ondernemen vanuit hun hart.” Het concept waar Guido zo in geloofde, zag hij in de KrachtFabriek werken. Een verzamelclub waar men elkaar ontmoet en vooral ont-moet, want alle moeten gaat er af. Hij vond rust in het atelier met tekenen en schilderen en ontmoette Jan van Essen die net als hijzelf van muziek houdt. Zij startten samen een bandje. Daarnaast vond Guido invulling voor zijn interesse in organisatiekunde en het ‘bewust bedrijfsmodel’ van Jaap Vermuë, waarbij in organisaties de menselijke kant belangrijk is. ,, Zolang iemand afhankelijk is van werk voor de belangrijkste behoeften, maken bedrijven gebruik van die afhankelijkheid. Zodra iemand financieel onafhankelijk is, kan iemand werk zoeken dat beter past. Werken wordt dan een vorm van spelen waarin je jouw passie uitvoert. Ten diepste wil ieder mens geprikkeld worden en er op uit gaan. Er zijn niet voor niets zoveel vrijwilligers. In de KrachtFabriek helpen we mensen om vanuit hun innerlijke motivatie in hun kracht te komen. Omdat men dat bereikt in het eigen tempo en op de eigen manier leidt het tot duurzame re-integratie.”

Zie ons als een speeltuin waar iedereen komt om zichzelf te ontwikkelen of te inspireren.

REURING De KrachtFabriek telt 100 inspiratoren, waarvan ongeveer 40 actief zijn in het delen van hun passie. ,,Zie ons als een speeltuin waar iedereen komt om zichzelf te ontwikkelen of te inspireren. Dat vraagt om actie, waar wij de faciliteiten bieden. Denk aan het oefenen om voor een groep te staan door een workshop te geven of creatieve workshops. We kennen hier geen hiërarchie. Wie de activiteit leidt heeft de leiding.” Wel kan een vrijwilliger die veel betekende vertrekken en daarmee zijn inbreng meenemen. Dat slaat een gat, waardoor de achterblijvers weer moeten settelen. Guido hoopt op inspiratoren die anderen binnen kunnen halen en daarmee het verhaal blijvend kunnen uitleggen, zodat mensen blijven aanhaken. ,,Dan blijft er reuring en ontstaan duurzame relaties, waar ieder zich veilig voelt en in gesprek met de andere dingen kan verhelderen. Dat is de kracht van de KrachtFabriek.”

COACH Guido is een van die mensen die deels vertrekt. Hij loopt stage als community coach bij het bedrijf van Wout Schut, als onderdeel van zijn re-integratie. Zij trekken op met teams om te kijken welke processen er spelen en coachen sinds begin dit jaar een woonvereniging van jongeren. Zij begeleiden hen bij het opstarten, het organiseren en in het menselijke contact. ,,Zelf zoek ik nog naar mijn eigen belastbaarheid, want mijn burn-out werkt nog door. Ik zit nu op 80% van mijn cognitieve vaardigheden. Ik werk onregelmatig om tussendoor te kunnen rusten. Drie tot vier dagen per week slaap ik overdag bij.”

VEILIG Het mooie van Guido’s plek in de KrachtFabriek is dat het hem in contact brengt met mensen als lokale ondernemers en wethouders. Waar Guido zichzelf eerst als wereldburger zag, is hij meer geïnteresseerd geraakt in wat lokaal speelt. Daarbij vindt hij Houten een mooie rustige plaats, waar hij zich fijn en veilig voelt. ,,Al kennen we ook problemen met huisvesting en criminaliteit, ik voel me hier bevoorrecht.”

Door Irene van Valen

In deze serie verschijnen verder: 

Martine Broekema – jongerenwerker bij Enter

Udo Delfgou – voorzitter voetbalvereniging

Christie de Vrij – Fietsen voor mijn eten

Fatima Bouyaziden – wandelcoach van vrouwen

Henk Vernooij – super vrijwilliger

Yvonne van Doorn – landwinkel de Lindeboom

Eddie Heerings – Loop door Houten

Jetske Goudswaard – Extinction Rebellion

advertentie
advertentie