Echtpaar Stroes nog altijd onafscheidelijk.
Echtpaar Stroes nog altijd onafscheidelijk. Irene van Valen

Echtpaar Stroes, 65 jaar onafscheidelijk

6 juni 2021 om 10:30 Mensen

HOUTEN Op 1 juni bezocht burgemeester Isabella echtpaar Wim en Bets Stroes-Vonk en feliciteerde hen met hun 65-jarig trouwjubileum. ,,Het was gezellig. We hadden een goed gesprek. Hij vroeg naar ons leven, ons gezin en hoe we onze plek vonden in Houten”, vertelde Bets. Het blijkt een leven waarin het paar onafscheidelijk was.

Irene van Valen

Wim is geboren in 1928 in Utrecht en Bets in 1934 in Houten. Zij ontmoetten elkaar in 1953 in Bunnik tijdens een dorpsfeest. ,,Hij vroeg me ten dans. Ik vond hem leuk. Het was liefde op het eerste gezicht”, zei Bets. ,,Ik vond haar ook leuk en nog steeds.” Wim had een groentezaak in de Spuistraat en al snel werkte Bets mee.

INSCHRIJVEN Op 29 mei 1956 trouwden Wim en Bets voor de wet. Alleen hun ouders en haar zus waren erbij om daarna samen een kopje thee te drinken. ,,We trouwden voor de wet om in te kunnen schrijven op een nieuwbouwproject in Hoograven, Utrecht. Wij konden daar een groentewinkel met woonhuis krijgen”, legde Wim uit. Een jaar later was het bouwproject klaar en trouwde het paar naar katholiek gebruik voor de kerk op 5 maart 1957. Dat werd groots gevierd met een brunch, receptie en groot feest. Na het huwelijk opende Wim de groentezaak in Hoograven. Later werd hij ook marktkoopman in de regio met een vaste plaats in Zeist. Waar hij overigens ook een derde groentezaak opende en nog later kocht hij een groothandel in citrusfruit.

KINDEREN Een jaar na hun kerkelijk huwelijk werd hun eerste kind, Anita geboren, twee jaar later kregen zij zoon Wim, in 1963 zoon Antonio, in 1966 dochter Liliane en hun jongste dochter Marie-José werd geboren in 1967. ,,De kinderen hebben altijd meegewerkt. De meiden net zo goed als de zoons. Daar ben ik trots op”, zei Bets. Ze was zoveel mogelijk thuis als de kinderen thuis waren, anders werkte ze. ,,Ik kon de combinatie werk en moederschap aan door een hulp in de huishouding.”

VERANDERING Door het besef dat hij zijn gezin nog weinig zag, besloot Wim de zaken te verkopen. Ook stierf de moeder van Bets in 1963. Het paar besloot te verhuizen naar het huis van haar moeder. Daarmee werd Houten hun woonplaats. Zij woonden er samen met haar vader en startten een friet-voorbakkerij: Hij was daarmee de eerste groothandel in de regio. Later kwam er de verkoop van snacks bij. In 1975 kreeg hij geen vergunning om in Houten te blijven en verhuisde naar een fabriek in Culemborg, waar 1000 kilo aardappelen per uur werden verwerkt. Het paar werkte samen in dit bedrijf tot zijn pensioen in 1997. De twee zonen namen de zaak over.

DANKBAAR Gevraagd naar hun geheim was het antwoord van Wim: ,,Liefde.” Waarop Bets zei: ,,We deden alles samen. We waren samen sterk. Door de drukte van ons werk en het gezinsleven hadden we geen tijd om te botsen.” Met grote trots en enigszins geëmotioneerd zei Bets: ,,We hebben dertien kleinkinderen en drie achterkleinkinderen. Dat ervaar ik als zeer voornaam. Ik zie ze niet altijd, maar ik ben zo gelukkig met ze. Ze zijn zo lief en geïnteresseerd.” Hun dochter Anita vulde aan: ,,Ze dragen opa en oma op handen en komen hier graag op bezoek. Papa en mama worden echt door ze verwend.” Wim zegt: ,,Alles bij elkaar: kinderen, kleinkinderen en aangetrouwde familie zijn we één grote familie. We vieren alles wat te vieren is. Sinterklaas, carnaval, verjaardagen, jubilea, het brengt ons steeds weer samen.”

advertentie
advertentie