Stephanie Rottier heeft het prima naar haar zin in Houten bij tennisvereniging Atalanta.
Stephanie Rottier heeft het prima naar haar zin in Houten bij tennisvereniging Atalanta. Richard Thoolen

,,Mijn hart ligt bij Atalanta"

21 november 2018 om 15:37 Sport/sport

HOUTEN Op jonge leeftijd bestormde Stephanie Rottier de wereld ranglijst op het gebied van tennis. Door een blessure moest ze die staken. Ze heeft zich laten scholen tot trainster en vervult momenteel met veel plezier de rol van hoofdtrainster bij Atalanta.

Richard Thoolen

PRILLE BEGIN Op 22 januari 1974 kwam Stephanie ter wereld in het Belgische plaatsje Sint-Niklaas. Door haar ouders kwam ze al vroeg met tennis in aanraking. Stephanie: ,,Ze namen mij en mijn broertje Sebastien vaak mee naar de tennisclub in Sint Jansteen in Zeeuws-Vlaanderen waar we dan tegen een muur gingen slaan. Ik vond het erg leuk en mocht daar op tennisles. Ik was een rustig en verlegen kind dat in tennis haar passie vond."

JONGE JAREN Dat Stephanie zo dicht bij de grens tussen België en Nederland woonde bleek een groot voordeel. Ze kwam in beide landen uit en speelde daardoor het dubbele aantal partijen. Oefening baart kunst, en Stephanie werd beter en beter. Tussen haar 10e en 16e werd ze een aantal maal Zeeuws kampioen, kampioen van Nederland en kampioen van België. Haar prestaties bleven niet onopgemerkt en op een dag werd ze benaderd door bondscoach Stanley Franker. Stephanie:,, Hij bood me een Jong Oranje contract aan, wat ik gretig aannam. Ik moest daarvoor als 16-jarig meisje wel het beschermde Zeeuws Vlaanderen verruilen voor het grote onbekende Amsterdam. Daar tenniste ik 5 dagen lang, 6 uur per dag. Dat had resultaat. Ik ging van no-ranking naar 124 op de wereld WTA-ranking lijst!"

WERELDKLASSE Stephanie gaat nog beter spelen als ze twee jaar later samen met Miriam Oremans verder gaat onder een privé coach. Stephanie: ,,Ik reisde de hele wereld over en speelde op alle Grand Slams. Dan moet je een beetje geluk hebben met de lotingen, wat ik meestal niet had. Tegen de hoogst geplaatste speelsters vloog ik er al snel uit. Ik bereikte wel de top 30 van de wereld en had ambitie om nog hoger te komen."

BLESSURE Maar toen ging het mis. Stephanie kreeg last van een schouderblessure. ,,Dat was niet van overbelasting, maar ik bleek last te hebben van hypermobiliteit. Bondsarts Peter Vergouwen vond het getuigen van een bijzonder grote wilskracht dat ik zonder sportlijf toch zo ver had weten te komen." Stephanie moet een operatie ondergaan en daarna revalideren. Ze ligt er een jaar uit en gaat het dan weer proberen. ,,Het ging niet meer. Ik heb alles geprobeerd, maar het lukte me niet om terug op niveau te komen. Het was ook mentaal zwaar. Toen ik een topper was wilden veel mensen met me bevriend zijn en deze lieten me nu, op een enkele uitzondering na, massaal vallen. Dat was een harde les."

ANDERE KOERS Stephanie maakt dan de balans op. Ze moet iets anders gaan doen. Even overweegt ze om grondstewardess te gaan worden, maar op advies van haar vader, die voorzag dat het tennis toch wel weer zou gaan kriebelen, kiest ze voor het tennisleraarschap. Stephanie: ,,Een goede keuze. Na diverse verenigingen geef ik nu al weer 18 jaar lang les bij Atalanta waar ik sinds kort ben aangesteld als hoofdtrainster. Dat is superleuk om te mogen doen. Het is een club met fantastische mensen. Ik hoop dat ik daar nog lang van kan genieten."

advertentie
advertentie