Oekraïners in Houten: ,,We hebben jullie nodig”

HOUTEN We zijn allemaal getuige van de oorlog in Oekraïne. Ook in Houten wonen Oekraïners, ze leven in grote spanning. Ruslan, Daria, Galina en Alina zijn vier van hen. Zij ontmoetten elkaar in de Krachtfabriek en delen hun zorgen en wat wij kunnen doen met Guido Tettelaar, Marjon Letter en Ilonja Horvers, allemaal actief in de Krachtfabriek.

Ruslan woont sinds een jaar in Houten. ,,Door deze oorlog zijn wij onze basis kwijt. Alles is veranderd. In samenwerking met en als bekende van een Oekraïense kerk in Utrecht wil ik hulpgoederen en financiële middelen naar Oekraïne sturen. Ik wil anderen daarbij betrekken.” Ruslan benadrukte dat niet iedereen Oekraïne wil verlaten. ,,Zij beschouwen het land als van hen. Mannen mogen het land niet meer uit.” Wat betreft de opvang van vluchtelingen rekent hij vooral op vrouwen en kinderen.

HULPMIDDELEN Volgens de groep Oekraïners is er grote behoefte aan slaapzakken -en matten, medische hulpmiddelen, pijnstillers, EHBO dozen, mitella’s, tenten, zaklantaarns, powerbanks, babyluiers, babyvoeding, maandverband, vochtige baby doekjes en andere producten voor lichaamsverzorging en verhuisdozen om spullen te vervoeren.

SHOCK Daria verzamelt zoveel mogelijk informatie en zocht contact met de Oekraïense ambassade. ,,Ik wil helpen en vooral snel. De ambassade maakt zich sterk voor hulp en onderzoekt alle mogelijkheden.” Galina vult aan: ,,We zijn in shock. Zitten en niets doen is geen optie. De goederen die wij hier noemen zijn de basisbehoeften.” Ilonja sprak vooral haar hoop uit dat Houtenaren bereid zijn een kamer vrij te maken voor mensen in nood.

VERZAMELPUNT Vanaf maandag 7 maart zijn iedere maandag- en donderdagavond van 19.00-21.00 uur Oekraïners aanwezig in de Krachtfabriek om spullen te verzamelen en vragen of er mensen zijn die opslagruimte hebben. Meldt dit via helpukrainehouten@gmail.com. Heeft u ruimte om mensen op te vangen, meldt dit via www.shelter4ua.com en voor donaties verwijzen zij u naar giro 555. De meest actuele informatie over Oekraïners in Houten vindt u in de facebookgroep Welkom in Houten. Ruslan bedankte de medewerkers van de Krachtfabriek voor het zondermeer beschikbaar stellen van ruimte.

EMOTIE Alina vertelde na afloop haar persoonlijke verhaal. ,,Al het goede van Oekraïne is weg. Mensen vrezen voor bombardementen. Ik slaap slecht, heb last van hoge bloeddruk en ervaar veel stress. Dat wij vandaag met jullie als Nederlanders konden praten was fijn. Jullie helpen ons onze gedachten te ordenen, terwijl wij reageren vanuit emoties. Dit is goed voor ons.”

NEDERLAND Haar eerste kennismaking met Nederland was in 1998 toen zij met 46 kinderen via Stichting Kernrampkinderen Tsjernobyl (SKT) ons land drie weken bezocht. SKT zette zich in voor kinderen in weeshuizen, ziekenhuizen en kinderdagverblijven. Alina was de tolk voor deze allerarmste kinderen, waarvan de gezinnen getroffen waren door de kernramp. Men leed van de val van de Sovjet Unie. Het land stond op zichzelf en krabbelde langzaam op. Geld was niets waard en mensen kregen ondanks hard werken geen salaris. ,,Overleven was zwaar.”

TAAL In 1999 emigreerde Alina naar Nederland. Ze leerde hier direct de taal. ,,Dat moet iedereen die emigreert doen. De taal is de ziel van het volk. Door die te spreken kom je mee met het volk en kun jij je goed uiten. Ik ben Nederland heel dankbaar voor de mogelijkheden om de taal te leren en een computerles te volgen. Ik kreeg die hulp zonder dat men iets terug verwachtte.” Het is niet zo dat Alina niets deed. Zij werkte als vrijwilliger voor verschillende stichtingen waarbij het altijd ging om het helpen van anderen. Bij Stichting Homico hielp zij met de verkoop van tweedehandsgoederen waarvan de opbrengst naar projecten in het buitenland ging. Ze werkte als vrijwilligers in verzorgingshuis het Anbarg. Ze leidde daar de creatieve activiteiten. Als vrijwilliger voor het English for Kids Foundation (EFKF) coördineerde ze het project English en Sports in 2010, 2011 en 2012. ,,De docenten gaven ieder jaar ongeveer drie weken Engelse les op de universiteit van Charkov; toen een prachtige florerende stad. Nu is die vol menselijke leed en een ruïne.” Alina werkt nu als tolk.

LIEFDE Alina’s hart gaat uit naar haar medemens. ,,Daar waar ik nodig ben, zet ik me in. Ik bid veel en geloof dat God ons niet laat vallen. Ik geloof in liefde. Dat moeten we uitstralen. Medeleven en meevoelen maakt ons mens en zet ons bovenaan de levensketen. Al het andere staat onder ons en zijn dieren, beesten. Naar mijn mening, zijn alleen beesten in staat een beschaving of de nationale culturele erfenis van een volk te vernietigen. Het museum in Ivankiv is bijvoorbeeld vernietigd. Ik vind het vreselijk dat universiteiten, musea, theaters en gebedsplaatsen doelwit zijn voor vernielingen.”

DEMOCRATIE Wat betreft deze oorlog maakt Alina zicht zorgen om haar neven en nichten en docenten en studenten die ze leerde kennen door haar werk. ,,Deze oorlog is een oorlog tegen de democratie. Het gaat over demilitarisatie en denazificatie, dat wil zeggen dat men het land wil zuiveren door het uitroeien van de bevolking.” Alina had tranen in haar ogen. Ze maakt zich zorgen om het culturele erfgoed. Plaatsen met symbolische namen zijn gebombardeerd of ingenomen, zoals het prachtige Vrijheidsplein in Charkov. ,,Daar maakte ik jaren geleden foto’s.” De stad Shchastia, dat ‘het geluk’ betekent, was ingenomen en is grotendeels verwoest. Met dit schrijven kan het weer in handen zijn van het Oekraïense leger. Het grootste ooit gebouwde vrachtvliegtuig de Antonov An-225 met de naam ‘Mrija’ , wat ‘de droom’ betekent, is vernietigd.

VERTROUWEN Toch geloof ik dat Oekraïne blijft bestaan en Houtenaren kunnen helpen door mens te zijn. Ik geloof in onze kracht. Door samen op te trekken met mensen die hun hart laten spreken in de hoop dat die liefde zich richt naar de Oekraïense bevolking. Ik raad mensen aan de films Loveless en Leviathan van de Russische regisseur Andrej Zvjagintsev te zien. Het zijn films die de Russische liefdeloze wereld tonen. Zo’n wereld wil ik niet. Ik wil menselijk blijven, liefhebben, meeleven en sta voor vrijheid en democratie. Ik doe alles wat ik kan om liefdeloosheid tegen te gaan. Liefde is mijn taal. Die blijft bestaan net als het Oekraïens en het Nederlands blijven klinken.”

Irene van Valen