Huwelijk met een recept

HOUTEN Omringd door hun drie zoons, genoten Aart en Hendrien van Toor-Evers van het bezoek van burgemeester Gilbert Isabella. Hij bezocht hen 27 januari op hun trouwdag en feliciteerde hen met hun 60-jarig huwelijk. Al snel bleek dat zij zes jaar in Suriname hebben gewoond. ,,Ik zou best nog één keer terug willen", zei Hendrien terugdenkend. Isabella keek daarop de zoons aan: ,,Ik hoor hier een stille wens." Wie weet gaat het paar nog één keer naar de plek waar een stukje hart is blijven liggen.

door Irene van Valen

ONTMOETING Aart en Hendrien ontmoetten elkaar in Utrecht op de Rijnlaan. Aart werkte als wegenbouwer bij de aanleg van de Rijnlaan, waar Hendrien woonde. Op de verjaardag van Hendrien wilde haar broer rozen plukken uit de bloemperk en vroeg daar toestemming voor. Het mocht niet, want het was gemeentegrond. Een dag later arriveerde een collega van Aart met een grote bos bloemen uit eigen tuin. Ze waren voor Hendrien, Aart gaf ze. Hij had haar allang zien lopen op het trottoir. Zij kregen verkering en trouwden vijf jaar later, 23 en 25 jaar oud.

HUWELIJK EN KINDEREN Het was moeilijk om een woning te vinden, daarom woonden zij tijdelijk in een woonwagen op het terrein van Aarts werk. Hij werkte mee aan de uitbreiding van Kanaleneiland. Vier maanden later verhuisde het paar naar Suriname, vanwege het werk van Aart. Het paar kreeg drie zoons, waarvan twee in Suriname, de derde in Nederland. Op Isabella's vraag of de jongens een strenge opvoeding genoten, zei Hendrien eerlijk: ,,Ik denk het wel, maar ze zijn goed terecht gekomen." Aart vulde haar aan: ,,Zij heeft de jongens alleen opgevoed. Ik was lange dagen van huis." Er klonk trots in zijn stem. ,,Het zijn  drie knutselaars. Van drie brommers maakten zij er weer één." Isabella merkte op: ,,Die werd zeker opgevoerd?" Naast de drie zoons kreeg het paar vijf kleinkinderen en één achterkleinkind.

HUIS GEVONDEN ,,Het was een leuke tijd in Suriname", zegt Hendrien, waarop Aart aanvult: ,,Het was pionieren. We hebben dingen gedaan met machines die in Nederland nooit hadden gemogen. Bij terugkomst in Nederland koos het paar voor een huis in Houten. ,,Ik mocht van mijn werk niet verder dan acht kilometer buiten Utrecht wonen", legt Aart uit. ,,Houten viel daarbinnen en omdat de provinciale weg langs Houten liep, wilde ik hier wonen. Alle snelverkeer reed langs Houten. Dat is het zelfde principe als de Rondweg nu. Dat maakt wonen in Houten veilig, wat ik vooral voor de kinderen belangrijk vond." Alles bij elkaar verhuisde het paar twaalf keer, waarvan drie keer in Houten. Verhuizen lijkt bijna een hobby.

HOBBY'S Aart kan niet stilzitten. ,,Ik zoek altijd iets te doen. Vogelfotografie was een grote hobby. Ik was 52 jaar lid van een vogelvereniging. Ik kreeg een speldje, onder andere voor mijn inzet bij die vereniging." Op het balkon hangt een foto van een ijsvogel. ,,Die maakte ik bij de Oostvaardersplassen en de foto in de kamer is in Houten gemaakt. Mooi hè, tien vogels in één boom." In en rond het huis staan veel houtdraaiwerken. Aart bewerkte hout. Hij kocht een houtdraaibank uit 1850 en liet op Oude Ambachtsmarkten zien hoe houtdraaien werkte. Een hobby waar Aart binnenkort weer mee begint is het mengen van jenever. Hij mengt dan een liter Zuidam jenever met een kilo gesneden fruit, doet er wat suiker en kaneel bij en schud elke dag de potten. Na twee maanden zeeft hij de jenever. Wat overblijft is een smakelijke jenever. Hendrien heeft geen uitgesproken hobby's. ,,Ik heb me nooit verveeld", klonk ze zelfverzekerd. De zorg om het gezin, de tuin, het huis en het onderhouden van sociale contacten waren haar bezigheden. Ze houdt ervan om mensen te bellen. Ze gaat graag met Aart mee als hij vogels fotografeert. De Oostvaardersplassen, de Hoge Veluwe, buitenshuis eten en ieder jaar twee weken naar Texel zijn geliefde gezamenlijke bezigheden.

LAATSTE VERHUIZING Het paar woont in een ruim appartement in Houten. Ze vonden er hun plek. ,,Het was mijn vooruitziende blik waarom we verhuisden naar een gelijkvloerse woning", zei Hendrien. ,,We worden er niet jonger op." Het paar heeft nooit de liefde voor elkaar verloren. ,,Het klinkt cliché, maar door van elkaar te blijven houden, bleven we samen", zegt Hendrien. Aart vult haar aan: ,,Het is een kwestie van op elkaar letten en elkaar goed kennen. Als je weet wat de andere nodig heeft en dat gunt, laat je liefde zien."