Het is meer geven dan nemen

HOUTEN Nog aan het bijkomen van hun huwelijksfeest en Oud & Nieuw delen Jan (86) en Annie (80) van den Tempel-Goes hun verhaal. Zij trouwden op 30 december 1958, wat reden was voor een 60 jarig huwelijksfeest op zondag 30 december jongstleden. Het bezoek van burgemeester Wouter de Jong en zijn vrouw, de vele gasten en alle aandacht en cadeaus maakten hun feest onvergetelijk.

Irene van Valen

HUWELIJKSLEVEN Jan en Annie werden verliefd tijdens dansavonden die georganiseerd werden in wat nu de Roskam is. ,,Ik weet nog dat ik Annie op de fiets naar huis terug bracht", vertelt Jan lachend. Na drie jaar verkering trouwden ze, 26 en 20 jaar oud, en vestigden zich in Schalkwijk. Annie stopte met werken en werd zoals ze zelf zegt: ,,Baas in huis terwijl Jan buitenshuis werkte. Dat is hoe het ging, je kreeg snel kinderen. We hebben een zoon en drie dochters. De zorg om hen en het huishouden was druk. We hadden toen nog geen wasmachine of droger. Ik maakte de kleding zelf." Inmiddels zijn Jan en Annie, dertien kleinkinderen en vier achterkleinkinderen rijker. Na een brand dat hun monumentale woonhuis grotendeels verwoestte en vervolgens opnieuw werd opgebouwd, veranderde er veel. Het huis werd nooit meer thuis. Daarom verhuisden zij na 35 jaar naar Houten, dicht bij het centrum en voorzieningen.

WERK EN INKOMEN Voordat het paar elkaar ontmoette, woonde en werkte Jan mee op de boerderij bij een boer in Houten. Hij ging in militaire dienst en werd vrachtwagenchauffeur om vervolgens kraanmachinist te worden bij Peek. Hij werkte mee aan de aanleg van het Henschotermeer en het Doornse Gat. Uiteindelijk werkte Jan als leidinggevende in de groenvoorzieningen op de Uithof tot hij door een auto-ongeval zijn nek brak. Na zijn herstel, werd hij deels afgekeurd, maar werkte nog een paar jaar door tot hij op 59 jarige leeftijd met de VUT ging.

Annie woonde in Vreeswijk. Ze werkte al jong mee in huis en kreeg na de basisschool werk in een kinderopvanghuis waar ze onder andere schoonmaakte en in de keuken werkte. ,,Op onze trouwdag werden we toegezongen door ongeveer 65 kinderen van dat opvanghuis", vertelt Annie trots.

MOOIE HERINNERINGEN Het krijgen van kinderen was het mooiste dat zij meemaakten. Daarnaast maakten ze verre reizen. Zo bezochten zij de Kaap in Noorwegen, verbleven drie weken in Japan na een bruiloft van een neef en bezochten een broer in Canada. ,,We hebben veel gezien tijdens die reizen'', zegt Annie trots.

Volgens Jan en Annie is het geheim van hun huwelijk: te geven en nemen. ,,Je bent zelfs het beste af als je méér geeft dan neemt en elkaar ruimte gunt", versterkte Jan de boodschap en doelt op ruimte voor ieders eigen bezigheden. Annie handwerkte graag, paste op de kleinkinderen en zong twaalf en een half jaar in een koor. Jan tuinierde graag en was 25 jaar lid van de vrijwillige brandweer. Elke vrijdagavond was oefenavond.

Samen fietsten ze 25 keer mee met de Drentse Fietsvierdaagse. ,, Zonder trapondersteuning'', vult hun dochter aan. Zij legden dagelijks zo'n 70 kilometer af. Tot zo'n vier jaar geleden, toen kon het niet meer. ,,We missen het nog elk jaar, maar we moeten soms wat dingen laten."