Wim Hartman, brandweer Houten

Het jaar 2021 is uitgeroepen tot Nationaal Jaar van de Vrijwilliger. In gemeente Houten zetten wekelijks honderden mensen zich in voor een ander. In deze rubriek, ‘Vrijwilliger in beeld’ vertellen vrijwilligers wat ze doen en waarom.

Naam: Wim Hartman

Leeftijd: 65

Woonplaats: Houten

In het dagelijks leven: Zzp’er in lasopleidingen/cursussen en bruginspectie

Wim vertelt: ,,Ik ben 65, maar ik ga gewoon door met mijn werk én als vrijwilliger bij de brandweer, ik ben van mening dat als je stil gaat zitten dat je snel oud wordt. Zo lang ik door de jaarlijkse keuring kom, en dat kom ik met gemak, blijf ik dit doen.

Ik ben al vanaf 1985/86 lid van de vrijwillige brandweer in Houten en ik vind het nog steeds boeiend. Ik werkte destijds via defensie bij fort Honswijk. Ik was BHV’er en bedrijfsbrandweerman. Via het Fladderen kwam ik in contact met Gerard Terstegen en Nico Verweij - destijds vrijwilligers bij de brandweer- zij zagen in mij een geschikte spuitgast en introduceerden mij bij de commandant van destijds: Adriaan van Lievenoogen.

AANRADER ,,Inmiddels ben ik manschap/bevelvoerder en instructeur didactisch vaktechnisch pompbediende. Ik haal voldoening uit het werken met een team jonge gasten, te akkeren en samen het werk te verzetten. Dat vertaalt zich ook in mijn werk als docent lasser.

Jonge mensen een vak leren is het mooiste wat er is. Ik vind het in deze tijd van individualisten een goed signaal om af te geven: ‘dat je door samenwerken verder komt.’ Vanuit dat oogpunt raad ik aan om je aan te melden als vrijwillig brandweerman/vrouw.”

TOEN EN NU ,,Er is in mijn tijd veel veranderd, wij zijn verhuisd van de knusse kazerne aan de Oranje Nassauweg naar het professionele pand aan de Brug waar alle geschilderde bordjes van de schoolkinderen nog steeds een eyecatcher zijn. Een aantal van die schildertjes is inmiddels ook lid van de brandweer.

Vroeger ging je voor elke alarmering op pad, nu is er een keurig systeem waarmee ieder lid kan zien of er voldoende bezetting is.

En het gaat tegenwoordig veel om hulpverlening, wij hebben gelukkig een aantal succesvolle reanimaties gehad.”

MEMORABEL ,,Welke brand mij het meest is bijgebleven? Dat is niet zo moeilijk, dat is Kasteel Heemstede, het vroor dat het kraakte en het water bevroor in de slangen. Binnen was het té heet om te betreden. Het was natuurlijk hartstikke jammer van het gebouw, maar het brandweerhart gaat hier sneller van kloppen. En nét terug op de kazerne ging de pieper voor assistentie bij een boerderijbrand in Schalkwijk. En dát is nou even op je kiezen bijten en doorgaan, heel belangrijk!”

De volgende keer vertelt Philippine van Bronkhorst over haar vrijwilligerswerk bij de Voedselbank Houten.

door Rina Knopper