Arris Harskamp voor de voormalige ingang van het kapsalon.
Arris Harskamp voor de voormalige ingang van het kapsalon. Frank Magdelyns

Kapper in Houten 450.000 knipbeurten bij duizenden dorpsgenoten

3 juli 2019 om 11:21 lokaal Houten Toen

HOUTEN 46 jaar was Arris Harskamp kapper in Houten, nadat hij in 1966 de zaak van zijn vader had overgenomen. Duizenden dorpsgenoten van jong tot oud werden door vader en zoon geknipt.
 

door Frank Magdelyns

De ruimte van het kapsalon aan de Vlierweg is weer bij het huis getrokken. Daar waar 75 jaar werd geknipt, is nu de keuken. De kappersstoel staat er nog. Een foto van een jonge Harskamp die zijn vader knipt herinnert nog aan de plek waar de dorpelingen naar de kapper gingen.

,,Mijn vader is hier in 1937 begonnen. Ik ben in 2012 gestopt. Samen hebben we het 75 jaar gedaan", zegt Arris Harskamp (72). ,,Ik wilde eigenlijk helemaal geen kapper worden, maar net als mijn opa timmerman worden. Ik volgde daarom de opleiding als leerling-meubelmaker. Maar toen ik ging werken als timmerman, was het uiteindelijk niet wat ik wilde. Het werk was te machinaal geworden en ik deed liever dingen met mijn handen", zegt Harskamp.
Harskamp ziet zijn vader thuis werken met de klanten en besluit ook kapper te worden. In 1964 start hij in Utrecht en in 1965 vervolgt hij in Amsterdam. ,,Ik knipte daar op het Damrak. Een knipbeurt voor heren kostte in Amsterdam vier en een halve gulden. In Houten was dat anderhalve gulden. Het salaris lag in Amsterdam fors hoger, dan in Utrecht. Mijn collega's vonden het vreemd dat ik brood meenam, terwijl er een broodjeszaak naast de kapsalon was."
Op zijn 19e begint Harskamp aan zijn dienstplicht. ,,Ik was vijf maanden in het leger toen mijn vader overleed. Ik werd vrijgesteld omdat ik kostwinner was geworden. Maar ik had geen zin om in de kapperszaak thuis te werken. Ik dacht moet ik het hier mijn hele leven volhouden in deze ruimte van 4 bij 4 meter? Mijn oom was voogd en zei probeer het eens een half jaar. Na een maand vond ik het leuk."

40 KLANTEN PER DAG Harskamp kijkt met een goed gevoel terug op de 46 jaar dat hij knipte. Maar het is hard werken. ,,Er kwamen zo'n 40 klanten per dag. Ik was vijf dagen per week open van 8 uur in de ochtend tot 6 uur in de avond. Dan ging de deur dicht en knipte ik nog iedereen die zat te wachten. Dat liep soms uit tot half 8 's avonds." Naast het knipwerk moet ook het vak worden bijgehouden. Werd in de jaren 60 voornamelijk één model kapsel geknipt, later hebben zijn klanten meer wensen. ,,Rond 1975-1978 werd haar langer gedragen en kwamen klanten minder vaak. Sommige kappers wilden mensen met lang haar niet knippen. Die zeiden ga maar naar een dameskapper. Ik ging elke drie weken naar een technische club. We namen dan een model mee. Daar leerde ik met andere vakgenoten nieuwe technieken."
Harskamp rekent en komt uit op 450.000 knipbeurten in die 46 jaar. ,,De eerste dertig jaar was ik geen dag gesloten. Alleen op zondag en maandag had ik vrij. Ik had één hooguit twee weken vakantie per jaar. Als ik ziek was bleef ik gewoon knippen. Meestal probeerde ik ziekte uit te stellen tot in het weekend. Wel haalde ik elk jaar een griepprik." Hij zegt altijd van zijn rug last te hebben gehad als hij knipte. ,,Maar ik ben toch doorgegaan. Alleen toen ik moest worden geopereerd voor iets anders, was ik drie maanden uitgeschakeld. Ik heb toen een vervanger geregeld, omdat je anders klanten kwijt raakt."

DORPSNIEUWS Harskamp spreekt zoals elke kapper met zijn klanten. Praten over geloof vermijdt hij en spreken over politiek kon een beetje. Verder worden de dorpsberichten uitgewisseld. Een brand, een feest, alle nieuwtjes komen voorbij. ,,Maar ik zei ook wel dat ik niet kon praten en knippen tegelijk. Een keer had ik een klant die negatief sprak over een ander persoon. Maar die had niet in de gaten dat die persoon in de zaak zat te wachten, verscholen achter een krant. Ik probeerde het gesprek nog een wending te geven, maar dat lukte niet. Die andere klant vond het wel grappig dat ik het gesprek probeerde te sturen en dat dit niet lukte."

,,Na 2012 heb ik geen schaar meer aangeraakt. Alle scharen zijn naar Sri Lanka gegaan. Ik kocht elk jaar een nieuwe, dus het was een hele verzameling." Tegenwoordig is Harskamp met hout- en steenbewerking bezig, zodat hij met zijn handen kan blijven werken.

Het kapsalon aan de Vlierweg
advertentie
advertentie