Fred Wouters was 15 jaar directeur van Vogelbescherming Nederland. In december vorig jaar ging hij met pensioen. Gezeten in zijn huiskamer in Austerlitz, met uitzicht op zijn vogelrijke tuin, blikt hij terug op deze periode.
Het vogelen kreeg Wouters met de spreekwoordelijke paplepel ingegoten. Met zijn vader en oudere broer trok hij er op zesjarige leeftijd al op uit. Hij herinnert zich zijn eerste magische moment: ,,Ik was alleen op pad in de polders boven Rotterdam. Het vroor dat het kraakte en ineens zag ik hem, de roerdomp! Een zeldzame vogel die zich normaal g..