Afscheid verloskundige Ina Bos: ,,Geen dag was hetzelfde”

HOUTEN Na ruim veertig jaar stopt Ina Bos met haar werk als verloskundige. Ze werkte 24 jaar in Houten. ,,Ik hoef niet voor het voetlicht te staan. Laat mij mijn werk maar doen. Het is mooi en dankbaar werk. De geboorte van een eerste kind, is de geboorte van een gezin. Ik zag het nooit als vanzelfsprekend om bij het intieme moment van een bevalling te mogen zijn en die in goede banen te leiden. Daar waar de partners het samen goed deden, bleef ik op de achtergrond aanwezig”, zegt Ina.

Irene van Valen

Op 16 juni, de dag van haar veertigste jubileum, fietste Ina nietsvermoedend tijdens haar visitedienst naar de praktijk om te trakteren. Ze wandelde een versierde wachtkamer in, terwijl collega’s haar fiets versierden. Het bleek echter de verkeerde fiets. ,,Ik stalde mijn fiets voor dat korte momentje even bij de ingang en niet op mijn vaste plek. Na het verwisselen van de versiering, fietste ik de rest van de ochtend daarmee rond. Zaterdag 30 oktober volgt een afscheidsdiner met het hele team en aanhang.”

Ik besloot verloskunde te studeren en bleek daar op mijn plek. Mijn (uit)loting bepaalde mijn lot

TERUGBLIK In eerste instantie wilde Ina dierenarts worden. Tijdens haar middelbare schooltijd veranderde dat in kinderarts. Ze werd echter twee keer uitgeloot voor geneeskunde. ,,Ik besloot verloskunde te studeren en bleek daar op mijn plek. Mijn (uit)loting bepaalde mijn lot.” Na het behalen van haar diploma, vertrok Ina met een vriendin naar Zwitserland. Zij waren 21 jaar en wilden ervaring opdoen in het buitenland. Tot ze op de bruiloft van een vriendin de liefde van mijn leven ontmoette. ,,De liefde bracht me na viereneenhalf jaar terug naar Nederland.”

ERVARING Ina vond werk in het Academisch Ziekenhuis Utrecht (AZU) aan de Catharijnesingel. ,,Na in Zwitserland vooral te werken rondom bevallingen en het kraambed, leerde ik in het AZU weer meer rondom prenataal onderzoek en thuisbevallingen. Toen ik mijn eerste kind kreeg wilde ik minder werken. Dat kon niet in het AZU. Ik vond werk in de Breedstraat in Utrecht.” Na drie jaar vond Ina werk in Houten om na de bevalling van haar derde en vierde kind, een tweeling, tijdelijk te stoppen met werken. ,,Mijn werk was mooi, maar mijn gezin belangrijker.”

STEUN Toen Ina’s jongste kinderen 4 jaar waren, wilde Jacqueline Hartenhof minder gaan werken. Zij is één van de oprichters van de Verloskundigen Praktijk Houten, nu Geboortezaak Houten, waar Ina een dag in de week ging werken en inviel in vakanties en bij uitval van collega’s. Met het groeien van de kinderen, werkte Ina meer. ,,Dat kon omdat mijn man zorgtaken in huis op zich nam. Ik hoefde me tijdens mijn werk nergens druk om te maken. Ik herinner me de weekdiensten van mijn periode in de Breedstraat nog. In Houten waren het eerst drie of vier dagen dienst, dat werden later 24-uurs diensten en in het weekend 48-uurs diensten. Nu zijn het 12-uurs of 24- uurs diensten.”

VERANDERINGEN In de verloskunde veranderde meer. Vroeger werkten zij met een semafoon om bij een oproep een telefoon te moeten zoeken. Nu hebben zij mobiele telefoons. Het werk met kaartenbakken, waarbij cliënten papieren mee kregen in de hoop dat die terugkwamen, was met de digitalisering verleden tijd. De gegevens zijn nu altijd bijgewerkt en in te zien, zelfs met een app op de telefoon. De echo’s maakten hun entree. Eerst de termijnecho en later de twintig-weken-echo. Ondertussen krijgen alle zwangeren een echo bij 8 weken en bij 36 weken om de ligging van de baby te controleren. ,,Zeker tijdens de coronacrisis bleek de digitalisering een uitkomst. Overigens ben ik blij dat we weer onder normalere omstandigheden mogen werken. Dat sluit toch fijner af.”

WENSEN Rondom de zwangerschap en bevalling veranderde evengoed veel. Vroeger bezocht men de verloskundige, deed zwangerschapsgym en beviel liggend op bed. ,,Tegenwoordig bespreken we geboortewensen van ouders. Zij denken vooraf na over hun wensen, waar zij tegenop zien en waar wij rekening mee moeten houden. De baarkruk en bevallen in bad werden geïntroduceerd en Centering Pregnancy kwam op. Daarbij begeleiden we een groep zwangeren die zelf een gedeelte van de zwangerschapscontroles doen. Het uitwendig onderzoek doet de verloskundige. Voor de partners zijn er twee partneravonden. Vervolgens komen onderwerpen rondom zwangerschap, bevalling en ouderschap aan bod.” Ina zag een verschuiving van het aantal thuisbevallingen naar ziekenhuis bevallingen, waarbij ze benadrukt dat thuis bevallen een zeer veilige optie blijft. Zeker met de snelle toegang tot het ziekenhuis.

Het werken met mensen, waarbij iedereen anders is, maakte het werk onverminderd mooi
ZWAAR Het werk van verloskundige kent haar ruwe kanten. Ina kreeg te maken met mensen die een miskraam kregen, de boodschap kregen dat het hartje van het ongeboren kindje niet klopte of dat tijdens de twintig-weken-echo iets niet goed bleek te zijn met het kindje. ,,Dat zijn vreselijke situaties. Ik ben er dan om mensen te ondersteunen en een luisterend oor te bieden. Het was zwaar om van zo’n verdrietig moment om te schakelen naar de volgende cliënt waar alles goed ging. Het werken met mensen, waarbij iedereen anders is, maakte het werk onverminderd mooi. Het was nooit saai, geen dag was hetzelfde.” 

DUBBEL Op 22 oktober werkte Ina voor het laatst. ,,Ik nam afscheid met een dubbel gevoel. Het contact met de cliënten en collega’s en het mooie moment dat een pasgeborene aan de borst drinkt, zal ik missen. Er is echter meer in het leven. We weten niet hoeveel jaar mijn man en mij in goede gezondheid gegund zijn, daarom willen we er vaker op uit met ons kampeerbusje. Ik wil Spaans leren en een fotografiecursus doen.” Wij wensen Ina en haar man mooie momenten toe.