Dodenherdenking als vanouds en toch ook weer niet

SCHALWIJK ,,Op 4 mei herdachten we ook in Schalkwijk hen die gevallen zijn in de Tweede Wereldoorlog en alle oorlogen ver weg, dichtbij, toen en nu. Na twee jaar corona konden we weer samen komen met dorpsgenoten oud en jong rond het Oorlogsmonument”, vertelt Cora Gerritsen namens het 4 mei Comité Schalkwijk. 

,,Met het woeden van de oorlog in Oekraïne krijgt de herdenking op 4 mei en het vieren van onze vrijheid op 5 mei toch een andere betekenis. Spreker en dorpsgenoot Sytze de Vries zei hier treffend over ‘Ik ben van na de oorlog; 76 jaar heb ik dat kunnen zeggen. Maar, nu niet meer. De oorlog woedt aan onze grenzen en vreet aan onze waarden. Oude, vergrijsde beelden stromen vol kleur en worden weer actueel: verwoeste huizen, gesneuvelde militairen, talloze onschuldige burgerdoden, honger, verzet….. Het is niet langer als bladeren in het boek van het verleden’. Met een prachtig persoonlijk verhaal en speciaal voor deze herdenking gemaakt gedicht sloot Sytze zijn bijdrage aan deze herdenking af. Lees zijn hele verhaal op www.oranjeverenigingschalkwijk.nl.”

VRIJHEID In de toespraak van loco-burgemeester Kees van Dalen was er vooral aandacht voor de waarde en betekenis van onze vrijheid. Hij sloot af met de vrij vertaalde oproep op het graf van soldaat Alan Hooper dat op de begraafplaats bij de H. Michaëlkerk te vinden is: ‘Hij gaf zijn leven opdat wij in vrijheid mogen leven. Laat wat hij gaf niet onbeantwoord.’”

BLOEMENHULDE De 4 mei herdenking werd muzikaal omlijst door de plaatselijke muziekvereniging Caecilia, die speciaal voor deze bijeenkomst onder meer het Dona Nobis Pacem (Geef ons vrede) ten gehore bracht. Vijf leerlingen uit groep 8 van de Michielschool spraken mooie gedichten en teksten uit en legden een mooie zelfgemaakte krans bij het Monument. ,,Ter afsluiting brachten de aanwezigen een eervolle bloemenhulde aan hen die het leven lieten voor onze vrijheid. Met zo’n 60 mensen is ter afsluiting van deze 4 mei in de Wiese naar de film Lijnen in het land. Het Eiland van Schalkwijk tijdens WOII gekeken.”

Gedicht

VUL DE STILTE

Vul de stilte met de doden

die gevallen zijn als zaad,

uitgezaaid en graan geworden

dat ons voedt en leven laat.

Vul de stilte met hun namen,

noem ze, ken ze, telkens weer,

laat ze leven, ook al zijn hun

graven al bemost, verweerd.

Vul de stilte met gedenken,

laat de daden van weleer

ook vandaag als wimpels wuiven:

vrijheid moet steeds weer geleerd!

Vul de stilte met het weten

hoe de vrijheid blijft bewaard,

hoe wij samen kunnen leven

veilig, zonder angst en haat.

Vul de stilte met dit weten,

dit gedenken naam voor naam;

als de doden niet meer heten

zijn wij niet hun erfgenaam.

Sytze de Vries