“Ik ben jong, niet dom”

Wanneer 768 klimaatactivisten opgepakt worden voor demonstreren, wat denk je dan? Mijn antwoord: dit is een signaal. Jongere generaties willen oudere generaties iets duidelijk maken. Namelijk: dit gaat niet meer. Maar het signaal lijkt de oudere generaties slecht te bereiken (uitzonderingen natuurlijk daar gelaten).

Hoewel ik betwijfel of ik mezelf, eind twintig, nog onder de ‘jonge generatie’ mag scharen, herken ik het gevoel. Het gebrek aan urgentie, de machteloosheid. Ditzelfde gevoel zag ik laatst bij Houtense jongeren in ons gesprek over een Jongerenraad. Ambitieuze jongeren grepen de kans om mee te praten met de Houtense politiek. Tijdens die avond werd ze gevraagd: “waar lig jij wakker van?” Het antwoord was eenduidig: wonen. Betaalbaar en in Houten. Nu, niet over tien jaar.

Toch neemt dit college alle tijd. Tijd aan potentiële locaties, waarvan vaststaat dat ze jaren kosten om te ontwikkelen (áls er al ontwikkeld kan worden). Tijd aan onderzoeken, zoals over het Houtens DNA. Een onderzoek dat voor 80% is ingevuld door de oudere generaties (40+). Vooral door mensen met een huis dus, en hele andere zorgen dan onze jongeren (zij hoeven zich tenslotte niet druk te maken óf er wel een betaalbare woning is). Als we niet óók naar de stem van jongeren luisteren, hoe creëren we dan een Houten, ’t Goy, Schalkwijk, Tull en ‘t Waal waar onze volgende generaties écht op zitten te wachten?

Ik pleit voor besluiten die passen bij een goede toekomst voor onze jongeren. Via een jongerenraad, en in álle keuzes die we maken. Laten we gebruik maken van de kennis en energie van de mensen die straks moeten leven met de keuzes van nu. En zorgen dat een demonstratie in Houten niet nodig is, maar dat we jongeren NU serieus nemen. Met andere woorden: signaal gehoord.

Toke van Telgen,
GroenLinks