Yvonne van Doorn: ,,Stilzitten kan ik niet”

’T GOY Ze sorteert fruit, regelt de handel, werkt in Landwinkel de Lindeboom, bedient bezoekers en feestgangers en staat op het punt een nieuwe uitdaging aan te gaan. Yvonne van Doorn-Diks lijkt geen moment rust te hebben, maar geniet van wat ze doet.

HOUTEN ZIJN WE SAMEN
Om de week is er op HoutensNieuws.nl een Zaterdagportret te lezen, een serie portretten van mensen die zich inzetten voor Houten. Deze week kunt u online een aantal van de portretten teruglezen onder de titel ‘Houten zijn we samen’.
Vandaag een interview met Yvonne van Doorn, eerder geplaatst op 14 augustus 2021.

Ze is getrouwd met Gertjan en moeder van Gertjan junior en Nikky. Zij zijn 26 en 22 jaar oud. Haar zoon werkt mee in Fruitbedrijf de Lindeboom in ’t Goy en haar dochter is IC-verpleegkundige. Het bedrijf dankt haar naam aan de lindeboom die op het erf staat. Deze boom raakte in 1983 beschadigd door blikseminslag. Een destijds in de boom geplaatste pvc buis, waar haar vader een boomwortel en aarde in deed fungeert nu als fundering voor de holle boom die het erf siert.

Laat mij maar werken. Die instelling kreeg ik mee van mijn ouders en ik gaf het door aan mijn kinderen

HARDE WERKERS Yvonne is in 1971 in ’t Goy geboren als een van zeven kinderen en dochter van fruittelers. Ze ging in Utrecht naar het St. Gregorius College. ,,Ik liep graag rond in de stad, samen met mijn oma of na school. Door ziekte kon Yvonne het havo niet afmaken en koos na het mavo voor de mbo-opleiding mode en kleding. Toen zij haar docent moest leren hoe je een rits in zette, stopte ze. ,,Laat mij maar werken. Die instelling kreeg ik mee van mijn ouders en ik gaf het door aan mijn kinderen. Mijn moeder was altijd bezig. Haar motto was: Zorg ervoor dat jij je eigen broek kan ophouden. Mijn vader wist naast hard werken zijn rust te pakken.”

LOOPBAAN Als veertienjarige startte Yvonne bij Holland Kaascentrum in Utrecht en werkte met plezier op de markt. ,,Daarna vond ik werk in een Woninginrichtingszaak in de Bilt en werkte vervolgens tien jaar bij Davilex, een softwareontwikkelaar. Ik vond boekhouden interessant en ondersteunde bedrijven en accountants met boekhoudkundige pakketten. Ik leerde er veel en haalde mijn praktijkdiploma boekhouden.” Yvonne werkte in de winter fulltime en anders tweeënhalve dag per week, zodat ze in de zomer vrij kon houden voor de kersenteelt. Nog vijf jaar werkzaam bij Davilex, werden Yvonne en haar man in 2014 eigenaars van het fruitbedrijf, daarvoor hadden zij de pacht. ,,Waar mijn grootouders hoogstam boomgaarden hadden, kozen mijn ouders voor halfstam fruitbomen op een gedeelte van de grond waar nu wijk het Mos ligt, tot zij daar weg moesten in 1999. Vervolgens plantten Gertjan en ik in 2003 laagstam fruitbomen in ’t Goy en overkapten die met zeil.”

GROND Het fruitbedrijf bestaat uit 50 hectare grond. Daarvan is 20 hectare eigendom en 30 hectare huurpacht. Op 40 hectare telen zij peren, waarbij ze graag nieuwe rassen uitproberen, daarom staat nu naast de Conference en Doyenné du Comice, de rode peer op vijftien hectare. Op weer een ander stuk grond staan appelen, zoals de Delbarestival. ,,Dit is de lekkerste zomerappel die ik ken. Deze vroege appel plukken we vanaf half augustus en is tijdelijk te koop. De Elstar en Jonagold plukken we in september en verkopen we het hele jaar. Sinds een paar jaar hebben wij op drie hectare de biologische appel Natyra staan. Daarnaast staan op twee hectare kersenbomen en hebben we op een klein stukje pruimenbomen staan.”

KERSENTIJD Mensen komen uit plaatsen als Den Haag en Dronten hier hun kersen halen. ,,Zij weten dat ze hier lekker en vers zijn. Wij plukken dagelijks. Per dag werken hier twaalf mensen om te plukken voor de eigen landwinkel. Als de latere soorten klaar zijn, plukken we meer en nemen er zeven mensen bij aan om aan de luxe groenteboer of marktkoopman te leveren.” Mensen denken dat de kersentijd de drukste tijd is voor het fruitbedrijf. Ze zijn echter ‘s winter druk met het sorteren van peren. Naast dit bedrijf heeft Gertjan een loonwerkbedrijf voor fruittelers. Hij helpt bij het inmeten en aanleggen van boomgaarden en doet grondwerkzaamheden met speciale GPS machines. Daarmee worden palen op precies de juiste afstand en in mooie lijnen geplaats. Daarna kan de fruitteler zijn bomen poten.

Ik volg ieder jaar opnieuw met plezier de cyclus van de seizoenen

NATUURMENS Als natuurmens geniet Yvonne van alles dat groeit en bloeit. ,,Ik volg ieder jaar opnieuw met plezier de cyclus van de seizoenen. Het verveelt nooit. Alles heeft zijn charme. Ik vind een kale boom mooi, net als het verkleurend blad, het vallen ervan en het ontstaan van knoppen en bloesem met vruchten als resultaat.” Sinds twee jaar houdt Yvonne Metselbijen om in te zetten in de boomgaard en ze legt een Tiny Little Forest aan. ,,Eigenlijk mag ik het niet zo noemen, want het is te klein om een bos te heten. De geplante inheemse struiken en planten trekken beestjes aan die bepaalde schadelijke insecten opeten.”

GIF Mensen denken dat het fruitbedrijf met veel gif werkt. ,,Dat is niet zo. In april/mei zit bladvoeding in de tank. Dan werken de bomen het hardst om de vrucht mooi aan de boom te krijgen. We werken aan biologische- en milieubewuste teelt. Alleen in het voorjaar gebruiken we synthetische middelen. Dat hoeven we ondanks verschillende weersomstandigheden eens per week te spuiten. Biologische niet-synthetische middelen spoelen bij een regenbui weg en moeten we binnen twee dagen weer spuiten. Biologische fruittelers spuiten daarom frequenter dan milieubewuste fruittelers. In de periode dat blad loslaat, spuiten we met een middel om de ‘open wonden’ te beschermen tegen kanker.”

Het ontmoeten van allerlei verschillende mensen vind ik bijzonder

FEESTEN Naast dit alles is de Lindeboom een locatie voor bruiloften, feesten en vergaderen. Dat viel door de coronacrisis weg. Voor die tijd organiseerde Yvonne gemiddeld eens per week een catering. Tijdens de crisis genoot Yvonne van de vrije zaterdagavonden, waarbij ze samen met haar man op de bank zat. ,,We werken zes dagen per week - tijdens de kersenpluk zeven dagen. Het ontmoeten van allerlei verschillende mensen vind ik bijzonder. Als kind uit een groot gezin ben ik gewend aan mensen om me heen. Daarbij hou ik van uitdagingen, zoals koken voor 120 man. Vroeger deed ik alles zelf, tegenwoordig besteed ik meer uit en vraag hulp.” Stilzitten kan Yvonne eigenlijk niet. Door de jaren heen kwam er altijd wel werk op hun pad. Dat begon met de overname van de zaak en het eigen maken van de loonadministratie. Yvonne digitaliseerde veel. ,,Ik vind de administratie leuk, want het is een manier om controle te houden en betrokken te zijn bij alle gebieden in het bedrijf.”

VERRASSINGEN Yvonne maakte verschillende leuke dingen mee. Ze heeft eens basisschoolkinderen rond geleid als onderdeel van een project. Ze was verbaasd over de intelligente vragen van sommige kinderen. ,,Ik genoot ervan om vijftien klassen te vertellen over ons werk en de boomgaard. Verrassend zijn de vragen van volwassenen. Zo vroeg eens iemand in maart of er al kersen waren. Dan hangt er zelfs nog geen blad aan de bomen. Een ander vroeg ooit of er pitten in onze kersen zitten. Het was geen grap. Als een kind dat vraagt, dan kan ik het hebben, maar een volwassene?” Naast alles wat Yvonne doet, ligt een nieuwe uitdaging klaar. Ze overweegt een aanvraag te doen voor het aanleggen van een minicamping achter de boomgaard aan de sloot. ,,Daar passen wel drie of vier Tiny Houses met minimale voorzieningen.” Op de vraag of ze ooit pauze heeft, zegt ze: ,,Ja hoor, ik geniet van wandelen met de hond en zit graag ‘s avonds in de tuin en geniet van barbecueën met familie en vrienden op zondagavond.”

door Irene van Valen

Meer portretten in deze serie:

Guido Tettelaar – Krachtfabriek en community coach

Martine Broekema – jongerenwerker bij Enter

Udo Delfgou – voorzitter voetbalvereniging

Christie de Vrij – Fietsen voor mijn eten

Fatima Bouyaziden – wandelcoach van vrouwen

Henk Vernooij – super vrijwilliger

Eddie Heerings – Loop door Houten

Jetske Goudswaard – Extinction Rebellion