Miranda van Leeuwen

Mireille de Putter schuift rond zes uur ergens in de Kromme Rijn-streek aan en eet een hapje mee. In deze rubriek fungeert de avondmaaltijd als spiegel van de regio. Je bent wat je eet.

'Behalve het vlees is alles van onszelf'

Vanavond eten we op boerderij De Zonnewijzer. Het meer dan honderd jaar oude boerenbedrijf ligt middenin landgoed Amelisweerd - halverwege de jeugdherberg en De Veldkeuken - aan de Kromme Rijn.

MELK Aan tafel biedt het raam uitzicht op wandelaars langs het jaagpad en op kanoërs die voorbij peddelen. In de tuin staat een (geleende) tent waarin het gezin deze week een nachtje heeft gekampeerd, zodat de kinderen kunnen ervaren wat dat is. Hoewel heel schoolgaand Nederland deze weken met vakantie is, zit dat er voor een boerenfamilie niet in. ,,Melken gaat altijd door en de zomer is normaal gesproken een drukke tijd met maaien, wiersen, hooibalen persen en gras inkuilen,'' vertelt boerin Miranda. Deze zomer hebben Miranda en haar man Ko twee dagen vrij genomen – vanwege hun driejarige trouwdag – om met het gezin door te brengen aan de Zuid-Hollandse kust. ,,Onze vakanties zijn kort en luxe,'' zegt Miranda. ,,Soms gaan we in de herfst nog een weekje weg. Via via regelen we dan een boerenzoon of -dochter die op de boerderij past en de koeien melkt.''

SNIJBIET Wat schaft de pot vanavond? Gekookte en gebakken aardappels, snijbiet, schnitzels, gehaktballen met jus van gisteren en salade van geraspte komkommer. ,,Behalve het vlees is alles van onszelf,'' zegt Miranda. Groente en aardappels zijn net geoogst. ,,Best lekker die snijbiet,'' zegt zoon Jesse. Miranda vertelt dat het op spinazie lijkt. ,,Vroeger thuis bij oma at ik het ook al. Het groeit steeds opnieuw aan, dus je kunt het de hele zomer door oogsten, hoe makkelijk is dat!''

VONK Ko van Rijn is de derde generatie boer op De Zonnewijzer. ,,Mijn opa Kobus kwam in 1914 vanuit Cothen hier naartoe om het boerenbedrijf te beginnen.'' Aan weerszijden van de schouw hangen zwart-wit portretten van deze eerste generatie Van Rijn. ,,Hij had toen een stuk of veertig koeien. Mijn vader is hier opgegroeid en heeft zevenentachtig jaar op de boerderij gewoond. En Jesse wordt de vierde generatie boer als hij dat wil,'' zegt Ko wijzend op zijn vijfjarige zoon. Jesse laat enthousiast zijn houten speelgoedboerderij zien met een stal vol koeien en een schuur met meer trekkers, machines en shovels dan zijn vader heeft.

Toen in 2009 Ko's vader overleed, bleef hij als enig kind achter op de boerderij. Miranda vertelt: ,,Ko had zijn leven gefocust op de overname en modernisering van het bedrijf. Hij was dan ook in de loop der jaren 'vergeten' naar de meisjes te kijken en dus nog steeds alleen. Toen zijn ouders waren overleden kreeg hij schrik om alleen achter te blijven op de grote boerderij, met wèl 120 vrouwen in de stal maar geen één aan de keukentafel.'' Gelukkig was er een betrokken neef, de koppelaar, die regelde dat Miranda op de koffie kwam. Haar leven zag er toen nog '180 graden' anders uit. ,,Ik woonde in een appartement in Utrecht, was al heel wat jaartjes vrijgezel en werkte als maatschappelijk werker. Ik begeleidde psychiatrische patiënten, maar had een burn out gehad. Ik was overeind gekrabbeld, maar voelde dat het niet meer de goede jas was.'' In die periode leerde ze Ko kennen. ,,De vonk tussen Ko en mij was er niet meteen, maar de vonk voor de boerderij en de plek was er direct.'' Miranda kwam zelf van een boerderij, maar na achttien jaar in de stad stond ze er niet bij stil dat het boerenleven ooit weer op haar pad zou komen. In 2011 kwam Miranda op de boerderij wonen en in de jaren erna werden Lente en Jesse geboren. Met haar komst is ook het eetpatroon diverser geworden. Naast aardappels, vlees en groente deden rijst, pasta en Griekse salades hun intrede. ,,Ko lust alles en zegt altijd dat het lekker is wat ik maak,'' lacht Miranda.

HERKOMST VOEDSEL Normaal gesproken gaat Ko direct na het avondeten om 18.30 uur naar de stal om de koeien te melken. Vanavond wordt het wat later. Hoewel Ko dagelijks bijna 2000 liter zuivel levert aan Campina bekent hij dat hij zelf niet van melk houdt. ,,Maar toetjes daar zijn we gek op,'' lacht hij, terwijl Miranda kwark en yoghurt op tafel zet. ,,Ik heb wel opdracht om het van eigen fabriek te kopen,'' knipoogt ze.

Sinds Miranda op De Zonnewijzer woont, zet ze regelmatig de deuren wijd open. Er zijn boerderijlessen voor scholen en elke laatste zondag van de maand organiseert ze de Zonnige Zondagen. Mensen die langs wandelen zijn dan welkom om de boerderij van dichtbij te bekijken. Enerzijds om wat extra's te verdienen en anderzijds uit idealisme. ,,Ik gun het ieder Utrechts kind om hier op de boerderij te komen spelen, kalfjes te knuffelen, dieren te voeren en te zien waar hun voedsel vandaan komt.''