Een nieuwe exploitant voor de Kinderboerderij en Speeltuin, de weg ernaartoe.

Vlak voor de gemeentelijke verkiezingen was er mooi nieuws voor de gemeenschap van Houten.

Afgelopen woensdag kwam het bericht naar buiten dat er een nieuwe exploitant is gevonden voor het terrein van de voormalige Stichting Buitenwereld. Deze nieuwe partij lijkt een veelbelovende stichting. En hoewel het zeer welkom is dat dit icoon in Houten en daarmee het levenswerk van velen wordt voortgezet, is het ook een bitterzoet moment.

Natuurlijk, u heeft het verhaal van Buitenwereld allemaal gehoord. De ‘redenen’ waarom de gemeente ingreep heeft u in de pers kunnen lezen en worden ook nu weer genoemd. Helaas is dit verhaal eenzijdig en niet compleet, en daarmee is het beeld dat de verantwoordelijk gemeentebestuurders van de mensen achter de stichting hebben geschetst niet terecht. 

Oud bestuurders werd verweten dat zij niet goed met de financiën waren omgegaan. De zo vaak benoemde €50.000,- die de gemeente heeft geschonken. In werkelijkheid ging het hier om de kwijtschelding van een schuld veroorzaakt door een fraudeur in 2016. Want hoewel de Coronacrisis een flinke hap nam uit de broodnodige inkomsten, concludeerde de curator dat het stopzetten van de exploitatievergoeding de enige, echte reden is geweest voor het failliet gaan van Stichting Buitenwereld. 

En dan het personeel. Hun zorgvuldig samengestelde en onderhouden veestapel werd voor de overdracht nog onaantastbaar verklaard. Kort na de overdracht bleek deze plotseling in een erbarmelijke toestand te verkeren. In een door de gemeente gepresenteerd rapport, dat zowel inhoudelijk als qua afkomst zeer twijfelachtig is, werd verwezen naar de slechte gezondheidstoestand van de dieren. Veel dieren, vaak bij elkaar gesponsord door scholen of bezoekers, werden zonder pardon op een keurige wijze afgevoerd. Opmerkelijk, er werd tot die tijd namelijk gewerkt met een compleet kwaliteitshandboek, bewaakt door gediplomeerd personeel en gecontroleerd door diverse externe specialisten. Dit handboek is overgedragen aanhet tijdelijk beheer. Deze omslag vanuit de gemeente voelde als een pijnlijke trap na voor de beheerders.

Het werd destijds niet met zoveel worden gezegd, maar… slecht beheer én ook nog eens slecht personeel, voldoende reden om hiermee niet verder te gaan. Niet uitgesproken, maar wél beschreven in gemeentelijke stukken. Bedoeld om de subsidiestopzetting te verdedigen. 

Er is te lezen hoe incompetent en ongeschikt voor de toekomst het personeel zou zijn. Verklaard door anonieme bronnen. Ook oud bestuurders worden genoemd, bij naam en toenaam, bijvoorbeeld hoe slecht er financieel werd overgedragen. Opmerkelijk genoeg, want dit is aantoonbaar niet correct. 

Als laatste strohalm voor het team van Buitenwereld was er het bezwaarschrift. 

Het bezwaarschrift tegen intrekking van de gemeentesubsidie werd ingediend. Én met succes, de de exploitatievergoeding moest nog met drie maanden worden verlengd.

Hier dachten onze gemeentebestuurders anders over. In overleg met de inmiddels aanwezige curator werd het bezwaarschriftniet meer relevant verklaard. Dat is kennelijk een geoorloofde werkwijze,  als een bezwaarschrift gegrond is, maar de uitslag ervan je niet bevalt. De ’slechte’ bestuurders en ‘incompetent’ personeel werden zo uiteindelijk ook nog eens rechteloos gemaakt, nu hun enige vorm van rechtsbescherming werd ontnomen. 

Met de komst van een nieuwe uitbater zal al het genoemde oud zeer nog wel wat verder onder de gemeentelijke mat worden geveegd, hier zit niemand meer op te wachten!

Maar hoe verdedig je dit naar degene die het overkwam? Die zich daartegen op geen enkele wijze hebben kunnen verdedigen?Ongeloof en onrecht, die pijn wordt ook ruim een jaar na dato nog steeds ervaren. Oud bestuurders, personeelsleden maar ook veel oud vrijwilligers die zich niet konden vinden in hun nieuwe status onder het tijdelijk beheer. Allemaal inwoners zoals wij. Wonend in een fijne gemeente en daarnaast meer dan bereid zich in te zetten voor waar zij in geloofden. Met een historie van ruim 35 jaar groeide er iets met een groot maatschappelijk belang. Inwoners, scholen, studenten, scholieren, velen  met mooie herinneringen en dito waardering. Die zich daar ook vaak zo over uitspraken. Het bleek uiteindelijk allemaal niet voldoende te zijn.

En dan is het inmiddels weer tijd om een stemkeuze te maken. In een plotseling brandende wereld is dit verhaal natuurlijk maar microverdriet. In een gemeente met grote uitdagingen als wonen en windmolens enkel maar van marginaal belang. Of toch niet helemaal? 

Weer staan partijprogramma’s vol over het grote belang van haar inwoners, de menselijke maat voorop. Veelal verkondigd door dezelfde personen die het bovengenoemde allemaal lieten gebeuren (zeker, er waren ook andere geluiden). Kennelijk is zorgvuldig omgaan met inwoners minder van toepassing als hun inzet afwijkt van de verwachtingen van haar gemeentelijkbestuurders. Pijnlijk, want raakt dit niet de kern van een geloofwaardig bestuur? Wie zijn in werkelijkheid de personen die ons straks vertegenwoordigen in onze gemeente?

In dat licht mag je toch wel concluderen dat het dossier Buitenwereld niet het meest mooie is wat op de gemeentelijke CV is terug te vinden.

Auteurs zijn bekend bij de redactie.