,, Gelukkig hebben we elkaar´

HOUTEN ,,Hij zat op zijn gemak en nam de tijd. We hebben leuk gepraat", zei Han terugdenkend aan het bezoek van burgemeester Wouter de Jong ter gelegenheid van hun 60-jarig huwelijk.

door Irene van Valen

ONTMOETING Han en Ans Betman – Hoogendoorn trouwden op 18 juni 1959 in het oude stadhuis op Zuilen. Han werd op Zuilen geboren in 1937 en Ans in 1938 in Gouda. Zij ontmoetten elkaar op het werk bij Koot in Utrecht. Het bedrijf bestaat niet meer. Ans werkte er net en Han werd tijdelijk uitgezonden vanuit de Meern. Hij was gereedschapsmaker. Het was liefde op het eerste gezicht van beide zeventienjarigen. Een date op de kermis in de Sint-Josephlaan volgde, maar alleen als Ans' jongste broer mee ging. ,,Ik weet nog dat Han zijn achttiende verjaardag vierde met een huis vol vreemden. Hij kreeg een mooie vulpen van me." ,,Ik gaf haar later een ring", vulde Han aan.

KINDERWENS ,,Na vier jaar verkering, want we moesten sparen, trouwden we. We woonden twee jaar in bij mijn familie", vertelde Ans. ,,Ik stopte met werken, zo ging dat. Omdat we niet snel kinderen kregen, ging ik werken bij de HEMA en werd opgeleid tot eerste verkoopster. We woonden ondertussen in de Pelikaanstraat waar Charles in 1962 werd geboren. Vier jaar na ons trouwen. De verpleegkundige zei: u heeft nu zo een tweede. Patrick kwam pas vier jaar later." ,,We hebben fijne zoons en lieve schoondochters. Ze wonen gelukkig niet ver weg", zei Han

OMZWERVINGEN Na de bevallingen koos Ans ervoor thuis te blijven voor de kinderen. ,,Dat vind ik nog steeds een goede keus. Toen zij naar school gingen, ben ik in de verzorging gaan werken. Dat heb ik vijftien jaar gedaan." Han werkte ondertussen als allround techneut bij grafisch bedrijf Avery, waar hij na 38 jaar werken, 58 jaar oud, met de VUT ging. Het gezin woonde inmiddels in Overvecht, waar zij 32 jaar woonden tot de wijk veranderde. Ze hoorden van een nieuw appartementencomplex in Het Land in Houten. Het lag in de klei en weilanden, maar ze wilden er wonen. ,,De ingang was precies als in onze oude flat. Onze poes verhuisde mee en liep naar binnen alsof er niets veranderd was."

TEGENSLAG In 2002 werd bij Ans een antistollingsziekte ontdekt. ,,Even voelde het of mijn leven voorbij was, maar ik koos voor optimisme. Ik ontmoette dokter Evelien Mauser. Zij kreeg vorig jaar een Koninklijke onderscheiding." In 2016 kreeg Han een herseninfarct en revalideerde aan de Hoogstraat. Een restverschijnsel is dat hij soms niet uit of op bepaalde woorden komt. ,,Een goed bewaard geheim is dat Martine Bijl daar verbleef."

HOOGTEPUNTEN ,, We hebben vier kleinkinderen en sinds kort een achterkleinkind. We krijgen veel liefde van alle kinderen en kleinkinderen, ze zijn geweldig", klonk Ans trots. ,,Ze maken iets van het leven. We hoeven ons geen zorgen te maken, want dat doe je als opa en oma", zei Han daarop. ,,Vroeger reisden we veel en bezochten verschillende Europese landen. Het stopte toen ik ziek werd. Nu fietsen en wandelen wij samen en Han biljart nog regelmatig op Zuilen. Ons geheim is eigenlijk dat we dingen uitpraten en door gaan", vertelde Ans. Han vulde aan: ,,We zijn ziek, maar niet zielig. Gelukkig hebben we elkaar."