Lydia wint verhalenwedstrijd: Het mysterie van Houten

21 juni 2019 om 11:52 lokaal

HOUTEN Nietsvermoedend zat Lydia van Tuijl, uit groep 6 van het Wereldwijs, met de Eurekagroep aan de lerarentafel. Dit zijn leerlingen die meer uitdagingen aan kunnen. Leerkracht Willemien van Dijk zei: ,,We zitten nooit hier, maar hebben gasten van Kunst Centraal. Enig idee waarom?" In koor klonk: ,,Voor de Verhalenwedstrijd?"

Irene van Valen & Lydia van Tuijl

Lotte Rodrigo van Kunst Centraal vertelde dat uit achttien inzendingen het verhaal van Lydia er uit sprong. Lydia schreef vanuit goed vooronderzoek een mooi verhaal. Ze won daarmee donderdag 20 juni een glinsterende trofee met daarbij een flexibel transparant plaatje waarop het verhaal gedrukt stond en een leesboek. Hoe ze het vond om te winnen? ,,Super cool."

Bij deze haar verhaal:

EEN UFO?

Martin Riebeek is een kleine jongen als het gebeurt, er landt een ufo! Het gebeurde allemaal op een avond in september. De kleine Martin werd naar bed gebracht, zijn moeder zij hem gedag en liep de kamer uit. Zachtjes maakte ze de deur dicht. Martin lag te woelen en te draaien en kwam maar niet in slaap. Hij sloot zijn ogen en maakte ze weer open, maar hij viel er maar niet door in slaap. Toen gebeurde er zo iets raars. De ramen begonnen te klapperen en de gordijnen te wapperden. Toen zag Martin een flits en vlak daarna hoorde hij een harde klap! Martin schrok heel erg. De scherven sprongen in het rond en bekogelden Martin. Hij schoot onder zijn deken, en toen duwde iets (of iemand) de gordijnen omhoog en wat Martin toen zag was wonderbaarlijk. Wonderbaarlijk, cool, maf, eng en gek, allemaal tegelijk. Wat er toen gebeurden zal die Martin van 5 nooit vergeten. ER KWAM EEN UFO!!! Ja mensen je zal het niet geloven maar in die nacht van 1962, op een avond in september is een ufo geland in de slaapkamer van Martin Riebeek. Het was een zilverkleurige ufo en aan de voorkant was een klep (de ingang). Martin schrok erg toen de klep open ging. Toen gebeurden het, er kwam een raar groen wezentje uit de capsule. Maar het zag er eerlijk gezegd niet heel eng uit, vond Martin. Toen begon het wezen te praten. Het wezen zei: gegroet aardbewoner ik ben Urp. Urp het ruimtewezen en ik kom in vrede. Ik vind deze plek juist zo fijn. Alleen het is zo moeilijk om hier te komen, daarom kwam ik ook door het raam. Het was gezellig en Martin begreep alles, het wezentje was heel aardig. Hij vertelde ook dat hij niet vaak hier komt omdat er geen plek is om te landen. Maar hij wou het toch, dus landen hij in Martins slaapkamer. Urp ging weg en alles werd weer normaal, snel viel Martin in slaap. Toen Martin 46 was, was hij inmiddels tekenaar en kunstenaar geworden. Hij mocht een kunstwerk voor de twee rotondes op de A27 ontwerpen maar zijn hoofd leek wel leeg. Toen dacht hij opeens aan het wezentje uit zijn kindertijd en opeens kreeg hij een idee, een ufo landingsbaan! Hij maakte de rotondes en het lukte! Dus wees niet verbaasd als je daar Urp ziet landen!

UFO LANDINGSPLAATS De verhalenwedstrijd was onderdeel van Kunst Centraal en ontstond door een foto van de ufo landingsplaats in de krant. Door vooronderzoek te doen, moesten leerlingen het ontstaan, de kunstenaar en de rol van de gemeente ontdekken. Daarna moesten zij een verhaal schrijven.

De overige inzendingen vindt u hieronder:

T schoolhuys, Evi van Borkulo, groep 6

Gezien in Houten

Vorige week maandag is er een UFO gezien in Houten. Er is een foto van gemaakt. Of er aliëns in zitten, weten we niet, maar dit is wat sommige mensen denken: De aliëns willen alle dure spullen meenemen en ons willen ze als slaven gebruiken of in de gevangenis zetten. Als ze ons veroverd hebben, dan gaan ze door naar andere steden totdat ze de hele wereld hebben veroverd. Onderzoekers denken dat er nog meer aliën families komen om te helpen. Sommige onderzoekers denken weer wat anders, omdat het op de foto heel onduidelijk is of het wel een echte UFO is. Onderzoekers en wetenschappers blijven erover in discussie. Het kan natuurlijk ook zijn dat het flauwekul is, want niemand weet of het echt is.
Er is een groep mensen in Houten die denken dat het een echte UFO is, ze zeggen dat ze al meerdere UFO's gezien hebben. Anderen zeggen dat het onzin is. Er zijn in Houten eigenlijk 2 groepen ontstaan. De directeur van de krant zegt dat het allemaal waar is, maar door wie de foto is gemaakt, weet niemand. De politie is nog wel op zoek naar diegene die het gedaan heeft.
Iemand zegt, dat hij de aliëns gezien en geïnterviewd heeft. Degene die dat gezegd heeft, heb ik ook nog geïnterviewd. Het interview staat hieronder.

Ik: Hoe zagen de aliëns eruit?
De meneer: Ze waren groen en de ogen fel geel. De oren waren klein en puntig.
Ik: Oke, maar is dit eigenlijk wel waar?
De meneer: Natuurlijk is dit waar. Waarom geloof je me niet? Ik heb het zelf gezien.
Ik: Oke, vertel maar verder. Praten ze Nederlands?
De meneer: Nou, ze waren wel lastig te verstaan, maar ze praatten redelijk goed Nederlands.
Ik: Hoeveel aliëns heeft u gezien?
De meneer: Het waren er 8.
Ik: Dank u, ik weet genoeg. Tot ziens.

Een week later zijn er al veel mensen vermist, maar we weten niet of dat komt door de aliëns. Het kan ook zijn dat ze zijn ontvoerd door mensen. Niemand weet waar ze zijn. Ik vind het zelf ook wel spannend, want niemand weet wie er gelijk heeft. Zijn er echt aliëns geweest? Of is het allemaal onzin? Onderzoekers en wetenschappers zijn het er nog niet over eens en gaan door met het onderzoek.

Geschreven door Evi van Borkulo

De Boogerd, Chimène de Ligt, combinatiegroep 6-7-8

Ufo

Ziet u wat hier aan de hand is? Nee? nou dat zal ik u vertellen.

Deze maand is er door kinderen uit groep 6 een mysterie ontrafeld.

Martin Riebeek een man uit Engeland, bedacht om een ufo landingsplaats te maken.

Hij maakte de landingsplaats op een rotonde tussen de carpoolplaats Houten en Van der Valk, aan de weg De Staart. Je kan de landingsplaats herkennen aan zijn blauwe kleur met een rode u er op. De landingsplaats is gemaakt in het jaar 2000. 's Avonds is de landingsplaats verlicht met energie zuinige ledlampen langs de weg. Als je de weg helemaal uit rijdt kom je bij deze rotonde. Dit paaltje geeft 's avonds ook licht. Hier rechtsboven in de hoek zie je een kunstwerk van een ufo, ook staat er een driehoekig bordje in het rood wit met daar op afgebeeld: 'Pas op voor een ufo'. Ook dit is natuurlijk niet echt.

Ik vond het erg leuk u wat meer informatie te geven over dit verhaal.

Dit verhaal is geschreven door: Chimène de Ligt.

De Bijenkorf, Linde Droppers, groep 6

Bente en de ufo landingsbaan

Wanneer gaan we nou, wanneer gaan we nou? Vraagt Bente voor de zoveelste keer. Ja, ja, we gaan zo, zegt papa. Ik heb er zo veel zin in, zegt Bente. Nou dat weet ik nu wel, je hebt het al zo vaak gezegd. Oké, kom we gaan, zegt papa. Jeeeeeh!!! Bente juicht nog een keer. Papa lacht, jij hebt er echt heel veel zin in. Kom we gaan, ze stappen in de auto en zwaaien mama uit: ik ga jullie missen zegt mama, tot zondag. Bente gaat namelijk met haar vader een nachtje in Bemmel slapen. Ze heeft er héél veel zin in, maar ze vindt het wel heel jammer dat haar hond niet mee kan. In de auto horen ze een bekend liedje en ze zingen allebei mee. Bente zit voorin en zet het geluid nog harder. Het is nu al gezellig. Na een tijdje zijn ze bij de ufo landingsbaan. Bente heeft deze nog nooit gezien en er nooit iemand over horen praten. Haar vader vertelt haar er wat meer over. Martin Riebeek heeft de landingsbaan ontworpen en daar staat een bord dat je moet oppassen voor ufo's, haha!!! Hij wijst naar een driehoekig bord met een rode rand er omheen, daarin zie je een ufo. Bente moet ook lachen, oppassen voor ufo's? Papa vertelt ook dat er 's avonds lampen met blauw licht schijnen in de vorm van ufo's. Ze kijkt ernaar. Opeens ziet ze iets wegflitsen. Huh, wat is dat? Zegt ze hardop. Wat is wat? Zegt papa. Daar, dat, en ze wijst ernaar. Maar als papa ook wil kijken is het opeens weg. Ik zie niks, zegt papa. Ik denk dat je het verbeeld hebt. Bente mompelt nog even en denkt na. Het ging ook zo snel, was het daar nu echt? Na een uurtje rijden zijn ze er al. Bente moet nog steeds aan dat wezen denken dat ze zag wegflitsen. Het is allemaal zo gezellig in het huisje maar het hele weekend denkt ze aan de lichtflits. Als ze zondagavond weer naar huis rijden ziet Bente de blauwe ufo lampen schijnen. Ze kijkt nog een keer naar de plek waar ze de vorige keer iets zag bewegen. Ze kneep haar ogen tot spleetjes. Ze zag het al en begon te lachen: het was een poes.

Linde Droppers groep 6 de Bijenkorf

Wereldwijs, Lydia van Tuijl, groep 6

EEN UFO?

Martin Riebeek is een kleine jongen als het gebeurt, er landt een ufo!

Het gebeurde allemaal op een avond in september. De kleine Martin werd naar bed gebracht, zijn moeder zij hem gedag en liep de kamer uit. Zachtjes maakte ze de deur dicht. Martin lag te woelen en te draaien en kwam maar niet in slaap. Hij sloot zijn ogen en maakte ze weer open, maar hij viel er maar niet door in slaap. Toen gebeurde er zo iets raars. De ramen begonnen te klapperen en de gordijnen te wapperden. Toen zag Martin een flits en vlak daarna hoorde hij een harde klap! Martin schrok heel erg. De scherven sprongen in het rond en bekogelden Martin. Hij schoot onder zijn deken ,en toen duwde iets (of iemand) de gordijnen omhoog en wat Martin toen zag was wonderbaarlijk. Wonderbaarlijk, cool, maf, eng en gek, allemaal tegelijk. Wat er toen gebeurden zal die Martin van 5 nooit vergeten. ER KWAM EEN UFO!!! Ja mensen je zal het niet geloven maar in die nacht van 1962, op een avond in september is een ufo geland in de slaapkamer van Martin Riebeek. Het was een zilverkleurige ufo en aan de voorkant was een klep (de ingang). Martin schrok erg toen de klep open ging.Toen gebeurden het, er kwam een raar groen wezentje uit de capsule. Maar het zag er eerlijk gezegd niet heel eng uit, vond Martin. Toen begon het wezen te praten. Het wezen zei: gegroet aardbewoner ik ben Urp. Urp het ruimtewezen en ik kom in vrede. Ik vind deze plek juist zo fijn. Alleen het is zo moeilijk om hier te komen, daarom kwam ik ook door het raam. Het was gezellig en Martin begreep alles,het wezentje was heel aardig. Hij vertelde ook dat hij niet vaak hier komt omdat er geen plek is om te landen. Maar hij wou het toch, dus landen hij in Martins slaapkamer. Urp ging weg en alles werd weer normaal,snel viel Martin in slaap.

Toen Martin 46 was,was hij inmiddels tekenaar en kunstenaar geworden. Hij mocht een kunstwerk voor de twee rotondes op de A27 ontwerpen maar zijn hoofd leek wel leeg.Toen dacht hij opeens aan het wezentje uit zijn kindertijd en opeens kreeg hij een idee, een ufo landingsbaan!

Hij maakte de rotondes en het lukte! Dus wees niet verbaasd als je daar Urp ziet landen!

Bogermanschool, Tim Noordam, combinatiegroep 6-7

Ufo gespot in Houten

Er is een ufo gespot op de rotonde als je Houten binnen komt. Veel mensen zijn bang!

Op 23 mei, 20.00 uur is de ufo gespot. Veel mensen weten niet wat het is en zijn bang. Ook Tim Noordam. Hij zegt: 'Ik zat in de auto en was onderweg naar huis, en ineens zag ik iets; het was rond en had vreemde lichten. Ik schrok en reed met veel snelheid naar huis. Ik ben benieuwd wat de gemeente nu gaat doen.' De gemeente zegt: 'Wij als gemeente willen dat mensen in ons dorp zich veilig voelen, en niet bang zijn. We gaan de ufo-landplek weghalen. En dan kunnen de mensen weer veilig rijden.'

Geschreven door Tim Noordam, groep 6 van de J. Bogermanschool

Montessorischool loc Vikingenpoort, Lucy en Floortje, groep 6-7-8

Het verhaal van mevrouw Kriegelburg en haar hondje

Op een mooie zonnige dag zat mevrouw Kriegelburg met haar hondje een boekje te lezen. Mevrouw Kriegelburg dacht ineens aan de UFO landingsplaats en zei tegen haar hondje "ik wil echt graag dat die UFO landingsplaats weggaat." Ze dacht met haar hondje even na en ineens sprongen ze een gat in de lucht, want ze hadden een GIGA goed idee (vonden ze zelf). Ze gingen van hout bordjes maken waarop stond in hele grote, dikgedrukte letters en 5 uitroeptekens "UFO LANDINGSPLAATS MOET WEG!!!!!".

Ze liepen naar buiten met de bordjes en zagen een mooie heldere blauwe lucht met een paar witte wolken en veel groene natuur. Mevrouw Kriegelburg en haar hondje zagen in de lucht een grijze stip, hij was wel nog heel ver weg. Ze vroegen zich af wat het was, maar liepen veder. Haar man Martin Riebeek komt zo meteen thuis. Hij wilt dat de UFO landingsplaats blijft, want hij heeft de UFO landingsplaats gemaakt. Mevrouw wilt graag dat de UFO landingsplaats weggaat, want ze werkt bij de SGP van Houten. Ze vind namelijk dat het geen goede eerste indruk maakt van Houten. Daarom gaat ze de bordjes bij de UFO landingsplaats zetten, om ervoor te zorgen dat de UFO landingsplaats weggaat.

Toen keek mevrouw Kriegelburg en haar hondje weer omhoog en zag dat die grijze stip een UFO was geworden. Ze schrokken zich helemaal kapot! Ze zetten 2 enorme stappen naar achter. De UFO was geland op de landingsplaats. De deur van de UFO ging open. Mevrouw Kriegelburg en haar hondje geloofde hun ogen niet! Ze zagen ineens een glibberige blauw ALIENTJE! Een paar seconden later zaten ze te gillen "AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHH" Hun mond zat zo wijd open dat je hun gezicht bijna niet kon zien. Toen kwam Martin Riebeek eraan, hij geloofde zijn ogen niet, maar later besefte ze pas dat het glibberige blauwe alientje, misschien wel heel gevaarlijk kon zijn……..

Aventurijn, Pepijn van den Lisdonk, , groep 6

'Kijk daar pap' zei ik. We zagen een paal op de rotonde. Pap zei: 'Dat is een kunstwerk.' We reden onder de brug door. 'Is dat ook een kunstwerk?' die UFO ehh….. weet ik niet. Zei pap. 'Ahhhh!!!' Riepen we er zat een alien op ons raam! Bliep zei de alien. We stopten midden op de weg. We keken naar de voorruit, weg was hij. We keken om ons heen. Niks. We keken achter ons. Daar waren er VIER! Bliep bloep zei de grootste. "hoi, wie zijn jullie?' zei ik. Bliep blap bloep blep bla. Zei de alien. We gingen maar snel naar huis.

Toen we thuis waren zaten er allemaal aliens we jaagden ze weg. Hup, weg! NU!! Toen ze weg waren keek ik uit me raam. HEEL HOUTEN ZAT ONDER DE ALIENS!! Ik schrok wakker en keek gelijk uit me raam, niks. Oooh!. Pfffff het was maar een droom! Ik keek achter me. Een alien!! 'Nee, ik ben het', zei pap. In zijn alien kostuum.

Mozaïek, Lynn ten Brink, groep 6

De rare foto

Er was eens een fotograaf. Hij moest van zijn baas foto's van de rotonde maken, omdat hij verbouwd moest worden. En de fotograaf pakte zijn auto en ging er zo snel mogelijk heen. De fotograaf dacht: Is dit hem? Of niet? Hij vroeg het aan een man. Hij zei: "Ja!" De fotograaf zocht een parkeerplek, maar alle parkeerplekken waren vol. Het waaide en regende. Opeens zag hij een ufo op een parkeerplek. Hij dacht: Hoe kan dat? Opeens zag hij iemand lopen. Hij had groene benen. De fotograaf parkeerde wel even op de stoep en ging zo snel mogelijk naar de rotonde. Snel een foto maken en weg. Hij bekeek de foto en opeens stond er een alien op de foto. Er was niemand te zien. Alleen groene benen. En hij ging snel naar kantoor. Hij zei: "Er staat een alien op de foto!" De directeur zei: "Aaaa, dat ben ik gewoon! Ik wilde je laten schrikken, omdat het natuurlijk Halloween is gekkerd!" En toen kwam er weer een alien uit e deur lopen. De fotograaf zei: "Huh? Dat ben jij niet, want jij staat voor me." De directeur zei: "Aaaa, het is mijn hondje gewoon die verkleed is als alien!" "Woef Woef!"

Mozaïek, Xanté van Eeden, groep 6

Het mysterie van het ruimteschip

Neo en Spooky gaan met de auto op vakantie naar België. Ze vinden het daar zóóó geweldig, want ze hebben daar zóóó veel attracties en waterglijbanen.

Onderweg zegt Spooky: "Hoo, wacht eens even! We rijden verkeerd." Neo zegt: "Maar hoe komen we hier dan? En staat dat ruimteschip hier altijd?", vraagt Spooky. Opeens begint het te stormen en keihard te regenen. En er komt licht uit dat ruimteschip! "Dit is helemaal niet goed.", zegt Neo. Spooky zegt: "Je hebt gelijk Neo. Het is volgens mij helemaal niet goed."

Opeens begint de auto van Neo en Spooky te wiebelen. Ze zijn niet de enigen. Alle auto's beginnen opeens te wiebelen. De daken vliegen eraf!

Er komt een groen mannetje uit. Hij zegt: "Gegroet aardbewoners! Jullie kunnen niet vluchten van ons. Wij zijn mensen te slim af. Jullie weten niet hoe wij dat kunnen doen hè?!" "Nee, inderdaad!", zegt Spooky. "Wat doe je nou? Zo komen we juist in de problemen!", zegt Neo. "Nee hoor! Zij weten niet zoveel als ons." Neo zegt: "Zij wonen op de planeet Mars, maar ze verstaan ons wel. En dus kunnen ze jouw plan horen. En dan zijn wij de pineut!"

"Spooky, niet doen! Je kunt meegenomen worden en dan zie ik je nooit meer terug.", roept Neo. Toch gaat Spooky en hij wordt bij het licht gezet. En ineens draait hij rond en vliegt hij langzaam omhoog naar het bolle gedeelte. Spooky zegt niks. Het lijkt wel alsof hij gehypnotiseerd is. Neo zegt tegen zichzelf: "Oke, je moet je vriendin redden, want anders zie je haar nooit meer terug." Neo dacht: Ik weet het. Ik ga er heel stiekem langs en dan ga ik ook in het licht staan. Aan de slag!

Daar is Spooky. In een hele grote buis. Gelukkig heeft Neo een laser-afstandsbediening. Neo haalt de buis weg en ze ziet dat Spooky inderdaad gehypnotiseerd is. Gelukkig vindt ze een flesje die Spooky moet opdrinken om weer normaal te worden. Neo ziet dat Spooky nog een beetje duizelig is. Ze vraagt: "Waarom ben ik hier?" Neo zegt: "We zitten in een ruimteschip, omdat jij zo slim was om naar die alien toe te gaan en daarom zitten we hier nu vast." "Ooh, ja! Dat was het. Zullen we nu naar België gaan?" Neo vindt dat een goed idee. Gelukkig is het allemaal weer goed.

Zonnewijzer, Ilse Jalving, groep 6

Het mysterie van de aliëns

Sam en Lisa gaan naar voetbaltraining. Onderweg zien ze opeens een vliegende schotel langs vliegen. Sam roept:`` erachter aan!´´ maar zo makkelijk gaat dat niet Lisa trekt aan zijn shirt ze zegt: `` we sluipen erachter aan je weet nooit wat er kan gebeuren´´ ``maar dan komen we te laat´´ zegt Sam. Ze slopen door de bosjes naar de vliegende schotel enja wie kwamen daaruit: aliëns de voorste leek een volwassen aliën daarna kwamen kinderaliëns en de achterste aliën was een volwassenen. ``Wat gebeurt hier´´ zegt Sam. Iedere aliën had een soort van gereedschap mee en ze gingen iets bouwen. ``He he het lijkt op een vuurtoren´´ stottert Sam, maar Lisa zei: het lijkt op een gebouw om te kijken hoe het met de aarde gaat. Opeens kwam er een aliën op hun af Lisa rende weg, maar Sam bleef zitten. Sam zei: ``ik heet Sam´´en hij vroeg: ``wat komen jullie doen?´´. De aliën zei: ``ik heet racheld en wij komen iets bouwen´´ ``wat bouwen jullie?´´ toen zei de aliën: ``wat dat meisje net zei´´ ``dat is mijn zus´´ zei Sam. Meteen daarna vroeg Sam: ``hoe ziet jullie wereld er uit´´ ``wij leven op Mars met hele goede technologie ons huis is echt cool´´. ``Wil je mischien mee naar Mars´´ `` ja tuurlijk´´ zegt Sam.

Sam schrijft een briefje naar zijn moeder en zus. Hij schrijft dat hij mee is met de aliëns. Als zijn moeder het heeft gevonden is het al 1 jaar later en dan gaat ze naar de krant toe ze zegt: ``ik denk dat ik weet wat er is gebeurt met die toren´´ ``wat dan´´ de journalisten zijn heel nieuwsgierig.Sam´s moeder zegt: ``die toren is gebouwt door aliëns´´ en ze rende naar Lisa. ``We gaan naar Sam!´´ roept ze en na een paar dagen staan ze voor de toren. ``Mag ik naar Sam samen met Lisa´´ vroeg de moeder van Sam. Al snel kwam er een ufo naar beneden en mochten ze mee naar mars. Toen ze daar kwamen keken ze naar hun zelf en waren ze zelf aliëns. uiteindelijk zagen ze hem en werd hij achtervolgt door heel veel meisjes. Hij was een hele knappe man. Ze waren rijk en Sam werd de koning. Toen kregen ze een kind en die werd de knapste man ooit

EINDE

De Plantage, Sophie Smit, groep 6

Het verhaal van de tweeling Lieke en Fabian

Er was eens een tweeling. Ze heetten Lieke en Fabian. Thuis bij hun ouders verveelden zij zich rot. Ze hadden al een week huisarrest, omdat zij allemaal vieze geintjes uithaalden. Zij hielden van vieze dieren, zoals kikkers, kleine slangen en andere vieze dieren. Daar haalden zij geintjes mee uit. Zij zaten altijd nieuwe plannetjes te bedenken. Hun moeder hield niet van viezigheid. 'Alles moet schoon zijn,' zei zij altijd. Dat paste natuurlijk goed bij hun plannetjes. Op een dag hadden ze een plannetje bedacht. Ze gingen 4 ratten loslaten. Ze waren van plan alle ratten een nummer te geven op volgorde, maar ze hadden de 4 overgeslagen. Hierdoor leek het alsof er 5 ratten waren. Hun moeder was een week bezig om de vierde te vinden, maar die was er natuurlijk niet. Uiteindelijk kwam hun moeder erachter dat het weer een plannetje van de tweeling was. Ze werd super boos! Bij hun moeder was het zo dat ze een week nadacht over de straf en dan op een heel onverwacht moment gaf ze de straf. Ze was hun zo zat, dat ze hen een hele erge straf ging geven. Ze werden namelijk uit huis gezet. Zelf vonden ze het niet heel erg. Zo konden ze ook bewijzen dat ze niet bang waren. Maar wat zij niet wisten, is dat ze een halve week huisarrest hadden. Hun tent moesten zij ergens neer zetten en hun moeder kwam ze dan na een halve week ophalen. Na twee uur rijden stonden ze op de plek waar zij een halve week zouden staan. Een half uur later waren ze klaar met de tent opzetten.

Ze stonden net naast de rotonde bij de Staart in Houten. Dat wisten ze wel. Maar wat zij niet wisten, is dat het niet alleen een rotonde is, maar ook een ufolandingsplaats. Op de ufolandingsplaats was het stil Maar op eens kwam er een enorme windvlaag. De tent van Lieke en Fabian viel bijna om. Lieke en Fabian werden met een ruk wakker. Op dat moment kwam er een straal licht op hun tent. Was het onweer? Nee, ze hadden voorspeld van niet. En bliksem was het ook niet. Het was licht en het ging niet weg. Na veel twijfels stapten zij de tent uit. Er stond een vreemde schotel op de rotonde. Was het wat zij denken dat het was? Snel doken ze de tent in. Maar dat hielp niet. Hun tent werd opgezogen. En daar stonden ze dan tussen allemaal marsmannetjes. Ze vroegen: 'Waar komen jullie vandaan?' Snel vluchtten Fabian en Lieke het schip uit. Dut wilden ze nooit meer meemaken. En vanaf die dag waren ze altijd braaf, ruimden alles op en luisterden naar hun moeder.

Sophie Smit, groep 6a, OBS de Plantage

Fontein, Tieme Bruijn , groep 6

Het gekke schoolreisje

Morgen gaat groep 15 van Basisschool ' De Planeet ' (een school op Venus) naar Jupiter. De laatste excursie op de basisschool. Ook voor Mo en Bo wordt het de laatste excursie . Zij hadden er onwijs veel zin in. Maar het werd voor hen ook wel duidelijk dat 15 jaar op de basisschool snel voorbij is gegaan.

De volgende dag zat heel groep 15 bij de DubbeldekkerUFO. De Venusmannetjes stapten in en vertrokken naar Jupiter. De reis verliep vlekkeloos maar toen ze boven Houten hingen, ging een heel hard alarm af. 'Wat is dit voor alarm?', vraagt Mo. De UFO chauffeur antwoordt: 'De brandstof is bijna op!' Het is midden in de nacht. Mo zag beneden lichtjes op de planeet Aarde. 'Er branden lichtjes op Aarde!', zegt hij tegen de UFO chauffeur. De chauffeur volgde de lichtjes en ze kwamen uit bij een UFO landingsplaats. Ze landden en daar bleven een tijdje wachten. De UFO chauffeur zei: 'Wij moeten nu iets ondernemen.' Mo en Bo vonden het spannend en ook weer jammer, want ze waren nu op Aarde en daar waren ze nog nooit geweest. De UFO chauffeur wist niet hoe ze verder konden reizen. Ze hadden te weinig brandstof om naar Venus of Jupiter te vliegen. Mo zat een oplossing te bedenken. Er rijden heel veel auto's voorbij en die hebben brandstof nodig. Dus halen we de brandstof uit de auto's. Hij werkte de details van het plan uit en stelde het voor aan de UFO chauffeur. Hij was dolblij met het idee. De UFO chauffeur ging op straat staan en hield de auto's aan. Bijna alle brandstof werd uit de auto's gehaald. Het was maar een klein beetje, maar het was net genoeg om naar het tankstation te zweven. Na een uur hadden ze genoeg brandstof om weer naar Venus te vliegen. Iedereen werd verzamelt om weer naar huis te vliegen. Sommigen wilde een Houtenaar meenemen als souvenir maar dat mocht niet. Na een lange vlucht was iedereen weer thuis. Mo en Bo gingen samen naar huis en ze praatten nog lang over de bijzondere gebeurtenis. Jaren later, toen Mo en Bo van de middelbare school gingen, hadden ze het nog steeds over dat ene gekke schoolreisje.

Tieme Bruijn – Groep 6 van de Fontein

Montessori Korenmolen, Rosalie Smeding en Evelien Schipper, combinatiegroep 6-7-8

Het mysterie van Houten

Het was nacht. Ik lach in bed, ik had net me nachtlampje uit gedaan.

En opeens hoorden ik een hele harde knal. ik stap uit mijn bed en sluip naar het raam. Ik keek tussen het kiertje van mijn gordijnen, maar opeens zag ik op het moment dat ik keek een vele flits….. ik schrok en sprong naar achter, Het was geen onweer. Ik keek nog een keer en zag een gek groen licht. En daarbij zag ik een gekke vage schaduw, in een ufo vorm. Ik sloop naar beneden en trok zachtjes mijn jas en schoenen aan. Ik schrok van de houten vloer dat kraakte. Ik deed de deur open…….. opeens regende het heel hard. Ik liep door een smal paadje in het donker ik was bang. Ik zag door de takken van de bomen weer dat groene licht, ik vroeg me af: zou ik er heen gaan of ga ik terug naar huis? Ik besloot om er heen te gaan. Ik liep op een paadje tussen alle hoge bomen. Het was midden in de nacht, opeens hoor ik weer die harde knal……. ik loop toch maar verder, en kijk om het hoekje van het schuurtje. Op het moment dat ik langs het schuurtje loop stop ik even… ik hoor allenmaal gefluister. Ik besloot even naar binnen te gaan, ik deed rustig de krakende deur van de schuur open. Ik keek even snel achter me en zag een ufo dat ik als een schaduw had gezien. Ik ging toch eerst kijken wat er in de schuur zat, ik schrok……… MARSMANNETJES!!!! Naast de mannetjes lag een grote zak met marsjes, ik moest een beetje lachen. Ze zagen mij en ze verstopte zich, ik zei: het is allenmaal goed kom maar tevoorschijn. Ze kwamen tevoorschijn en ze zagen er gek uit, het was wel raar want ze zagen er precies zo uit als op de films. Ze trokken me mee naar de ufo, ik vroeg: waar gaan we heen en was bang. Ze dieuwde me in de groene straal ik werd omhoog getrokken…………. Toen ik boven was, werd ik vast gebonden. Ik keek om me heen en zag ……………………………………

Geschreven door: Rosalie Smeding en Evelien Schipper, Bovenbouw 2 (groep 6,7,8), Montessorischool Houten, locatie Korenmolen

Het mysterie van Houten

"Afa? Afa! waar ben je, we gaan vertrekken.""Afa als je nu niet komt vertrekken we zonder jou!"Zo liep Maisa de grote zus van Afa al een tijdje in het rond."Jaja ik kom al" zei Afa."Waar gaan we naar toe?""We gaan naar onze buurplaneet Koeloe voor onkruid waar koning Koe regeert "Koning Koe! Laat me niet lachen.""Zo heet hij toch niet echt?"vroeg Afa."Nee tuurlijk niet hij heet koning Koe de vierde."" Goed laten we gaan."Even later zat iedereen van de planeet Loempian (waar koning Loempia regeert) in het ruimteschip. Het ruimteschip vertrok, onderweg was iedereen veel stiller dan anders.Kila de vader van Maisa en Afa vertelde waarom. "Er is een ruimtestorm op komst die onze koers kan veranderen". En dat gebeurde. Het ruimteschip begon heen en weer te schudden.En het maakte een noodlanding.Kila stapte als eerste uit."Waar zijn we" vroeg hij.Toen stapte ook Afa en Maisa uit. "Wat doen die voertuigen om ons heen"vroeg Maisa. "Dat weet ik niet, ik weet alleen dat er daar een man naar ons staat te kijken"zei Afa. "Waar!!" zei Kila verschrikt."Daar zo" wees Afa."Sjongejonge Maisa wat heb jij een dom broertje, hij ziet een reclamebord aan voor een mens!" zegt Kila tegen Maisa."Nou pap als dat volgens jou zo is, dan heb je denk ik zo'n bril nodig net als sommige mensen hier.""Kijk dan" zei Maisa.En ja hoor er stond een levensecht mens op de rotonde.Afa probeerde met het mens te communiceren.Maar dat lukte niet, als je een mens bent klinkt een alien zo:kidalopisantolaviquintrenzoq. Niet echt te verstaan dus. De communicatie tussen een alien en een mens bestaat dus eigenlijk niet. "Wat moeten we doen" vroeg Afa aan Kila. "Ik weet het" riep Maisa.We halen de metalitator daarmee kunnen we een andere taal spreken.En dat deden we.En wat bleek, dat die rotonde door dat mens gemaakt was en hij speciaal voor ufo's was.En ze hadden onkruid."Kun je ons helpen bij de ufo, hij is namelijk kapot" vroeg Kila aan de man.Oké, goed zei hij.Hij hielp ons en in een mum van tijd was de ufo gemaakt, en konden we vertrekken. Sindsdien bezoeken we de aarde nog vaak. Ondertussen wacht koning Koe nog altijd op de Loempianen in zijn melkpaleis.

EINDE

Maud Branderhorst

Het mysterie van Houten

¨Sacca? Sacca! Waar ben je? We gaan zometeen vertrekken van Archibaldustopia! ¨ zei oom Archibaldus. De koning van Archibaldustopia. En als je denkt dat dat fijn is, een oom als koning van een planeet dan heb je het behoorlijk mis! Iedereen noemt je uwe hoogheid en majesteit en dat is heel stom! Maar daar gaat dit verhaal niet over. ¨Waar gaan we dan heen?¨ vroeg Sacca. ¨ Naar De Aarde, neefje.¨ zei oom Archibaldus verdrietig.¨Maar kom we gaan naar de ufo opstijgingsbaan¨ zei oom Archibaldus. En ze stapten in hun ufo op weg naar De Aarde.¨ Maar waarom dan?¨ vroeg Sacca. ¨Omdat de mensen dreigen onze planeet te laten bombarderen als we niet snel naar hun planeet komen!¨ zei oom Archibaldus. ¨ Oh,¨ zei Sacca ¨ Waarom komen zij dan niet naar ons toe?¨ ¨ Omdat die misbaksels niet kunnen ademen in de ruimte!¨ schaterde oom Archibaldus een beetje vrolijk. ¨ Nou en! Dan maken we toch een robot met een iA (iPad) en dan kunnen wij Alien vs Maanman thuis op de bank afkijken!¨ zei Sacca trots. ¨ Maar ze willen ons in levende lijve ontmoeten.¨ zei oom Archibaldus geïrriteerd. ¨ Maar waarom dan?¨ vroeg Sacca. ¨ Waarom willen ze ons in levende lijve ontmoeten?¨ ¨Dat weet ik niet¨ zei oom Archibaldus. ¨Maar Borasok zal ons beschermen, dat weet ik zeker!¨ (Borasok is degene waar de Archibalden in geloofden, hun god). ¨Maar Borasok bestaat helemaal niet!¨ riep Sacca. ¨Oja zeker wel meneertje en als jij je niet snel gaat gedragen zorg ik ervoor dat jij uit de ufo gegooid wordt!¨ zei oom Archibaldus heel boos. ¨ Maar daar hebben we het nog wel over.¨ ¨ Kijk we zijn er!¨ zei Sacca. ¨ Maar waar moeten we landen?¨ ¨ Ergens in Nederland.¨ zei oom Archibaldus. ¨ Houten heet het dorpje volgens mij.¨ ¨Houd je maar goed vast. We zijn er!¨ riep oom Archibaldus. En ze waren geland op de rotonde in Houten. ¨ Wie zijn die mensen daar?¨ vroeg Sacca. ¨Dat zijn die mensen die ons willen ontmoeten!¨ zei oom Archibaldus. ¨ Er staat een jongen bij!¨ zei Sacca. ¨ Kom we gaan er naar toe!¨ En ze renden supersnel naar de jongen. En ze werden vrienden met de jongen.

Phine Vis

SBO De Wissel, Sem en Maarten

Ufo landing plaats

Sem en maarten zagen op rondweg een ufo

Ok zeg wat is dat papa? Weet ik niet zijn wij

naar opa en oma zeg we zagen een rare

landing plaats op de a27 en een bord van een

ufo. Toen kwam de ufo terug en toen kwamen

er aliens met wapens en toen ook een dikke

hoofd van een aliens en ook een explosie

in de verte vertelde oma een verhaal van

aliens wil de baas worden van de wereld dan

komen aliens naar Frankrijk naar Nederland

komt het leger heeft gewonnen J

De Zonnewijzer, Lara Buitink, groep 6

Mensen in gevaar, nieuwsbericht van Lara Buitink

2030, 14 december is er een ufo geland. Bij een rotonde in Houten, er zitten aliens in de ufo.

Het is heel bizonder maar ook gevaarlijk. Ze ontvoeren mensen.

We spreken met Zilvia Bekman. Ze zegt: het is gevaar. Mensen kunnen maar beter vluchten voor het gevaar. Ze landen bij de rotonde met de U. Daarna gaan ze naar het torentje dus blijf uit de buurt dan komt het misschien goed. Het was 19.00 toen het gebeurden. Mensen zijn geschrokken. Ze willen nu zo snel mogelijk weg. Maar dat lukt niet alle vliegvelden zijn gesloten. Gert Boterham heeft het gezegd maar dat blijkt een kind te zijn. Is het verhaal dan wel waar. En het verhaal was helemaal niet waar. Gert Boterham heeft het verhaal bedacht omdat hij het oneerlijk vindt dat ruimteweezens niet op aard mogen woonen. De politie vond het niet goed maar is wel blij dat er geen ruimteweezens zijn.

De Stek, Jurriaan van der Pas, groep 6a

Het was 22:00 uur 's avonds max reed met zijn familie over de rotonde. Het torentje zag er spookachtig uit de windmolens zag je bijna niet op een klein rood lichtje na. Max keek een beetje uit het raam. Hij kwam net terug van familie weekend. Hij ging met zijn familie uit eten en daarna gingen ze een film kijken over ufo's. Het was een spannende film Max kreeg er kriebels van. Max keek naar de weg tot hij opeens een licht flits zag. Zo snel hij kon keek hij omhoog. Hij zag een platte schijf. Het was ongeveer zo'n 35 meter verderop boven een weiland. De lichtflits was ongeveer zo'n 10 meter hoog en het kwam uit de platte schijf. Max kon niet meer praten zijn lippen waren stijf bevroren. Hij kon alleen nog maar kijken. Zijn broer Ruben zag het ook. Hij zei: mam, pap er vliegt een UFO daar! Mama keek op haar mond viel open. Papa keek ook. Hij lette niet op het verkeer. Papa keek wer naar voren en opeens kwam er een auto op onze auto af. Papa kon niet meer remmen. Bam!! De twee auto's botste tegen elkaar. Max was door de klap bewusteloos Ruben ook. Max opende zijn ogen. Hij lag in het ziekenhuis. Ongeveer een week later mocht hij naar huis. Hij had een lichte hersenschudding. Toen hij naar school ging dacht hij: 'zouden mijn vrienden het geloven'. Hij had geen leuke middag alle kinderen lachte hem uit. Zo was het ook met Ruben gebeurd. Na schooltijd ging hij met Ruben naar zolder. Ik heb een plan zij Max. Dit is het plan: 'we gaan vanmiddag lampjes neer leggen op het weiland misschien komen aliens of ufo's daarop af.

SBO De Wissel, Sem en Maarten

Ufo landing plaats

Sem en maarten zagen op rondweg een ufo

Ok zeg wat is dat papa? Weet ik niet zijn wij

naar opa en oma zeg we zagen een rare

landing plaats op de a27 en een bord van een

ufo. Toen kwam de ufo terug en toen kwamen

er aliens met wapens en toen ook een dikke

hoofd van een aliens en ook een explosie

in de verte vertelde oma een verhaal van

aliens wil de baas worden van de wereld dan

komen aliens naar Frankrijk naar Nederland