Roos samen met zoon Levi
Roos samen met zoon Levi Irene van Valen

Roos pakt het groots aan

27 juni 2019 om 07:30 hartenziel

kettinggesprek

 

HOUTEN De verrassing was groot toen ik Roos Prommenschenckel de hand schudde. Ze zat niet in de rolstoel, maar liep rond met een tandenborstel in de hand. Eenmaal haar tanden gepoetst verscheen een grote glimlach. Nico had gelijk, Roos is een optimistische vrouw.


Irene van Valen

Je oogt als een gezonde vrouw, maar is dat wel zo? Ik heb vanaf mijn negentiende de neurologische aandoening Dystonie. Als ik te lang op ben, spelen spasmen op. Dan ga ik slechter lopen en trekt mijn hoofd naar achteren. Ik lig 22 uur per dag. Ik kan me niet fysiek inspannen. Het gaat achteruit. Ik krijg oogklachten en kan spastisch worden van bepaalde geluiden.

Ik bezoek je in Voorthuizen. Is reizen een probleem? Mijn evenwichtsorgaan functioneert slecht. Dat maakt reizen zwaar. Het herstel duurt lang. We wonen in Houten, maar de tuin is klein. Hier bij ons chalet hebben we ruimte en kan onze zoon en straks ons tweede kind vrij buitenspelen. Buiten heb ik minder last van luidruchtigheid.

Vertel eens over je stichting? De Roos Prommenschenckel Foundation is opgericht in 2008. Ons doel was openbaar vervoer (beter) toegankelijk te maken voor mensen met een lichamelijke beperking. Daarnaast heb ik een lijn gelanceerd voor het pimpen van rolstoelen, krukken en rollators. Daarmee maken we hulpmiddelen mooier en persoonlijker.

Hoe zit dat met de Mis(s) verkiezing voor vrouwen met een lichamelijke beperking? Dat was niks voor mij, maar ik wilde de functie als ambassadeur die daar uit voortvloeide. Daarmee kon ik knokken voor de positie van mensen met een beperking. Ik wilde laten zien dat rolstoelafhankelijk zijn niet altijd betekent dat je niet kunt lopen. Ik deed onderdelen liggend, lopend, zittend of staand mee en heb anderen geïnspireerd. Sommige kandidaten stapten het jaar erna uit de rolstoel.

Wat volgde na het winnen van die verkiezing? Ik werd ambassadeur van Onbeperkt Nederland en richtte een aantal kleine projecten op zoals een kalender waarop vrouwen met beperkingen op de foto stonden en een ontbijt tussen jongeren met een beperking en directeuren om de arbeidsmarkt te verbeteren en ik ontmoette voormalig minister Balkenende. Ik wilde me echter voor iets groots inzetten. Het leek me leuk iets voor televisie te doen, maar ik koos er voor om achter de schermen te knokken en projecten te doen die jaren later nog het verschil maken.

Nico vraagt waar je het meest trots op bent als het gaat om wat je bereikt hebt? Ik ben trots op het feit dat ik nooit opgaf. Dat ik me dertien jaar lang inzette voor toegankelijke treinen. Ik ben dankbaar dat ik in 2017 met de NS bekend maakte dat zij op alle stations waar zij rijden instaphulp aan willen bieden voor mensen met een beperking. De afgelopen periode onderzocht de NS alle stations om de haalbaarheid en uitvoering daarvan te onderzoeken.

Wie wil jij over twee weken in de krant terug zien en wat is je vraag? Joop van Herwijnen doet veel voor anderen en de maatschappij. Ik wil weten of er een moment in zijn leven is geweest waardoor hij anders tegen dingen aankijkt en hoe dat zijn leefwijze veranderde.

advertentie
advertentie