Afbeelding
Nico Croes
gedicht

De Geul

20 september 2021 om 09:10 Overig

ik kijk naar jou

zo lief en rustig lig je daar

onschuldig als het laken

van een maagdelijke bruid

langzaam vloeien ook weg

naar de Maas

tranen van angst

wat je achter hebt gelaten

is ingekapseld in de genen

van Valkenburg

niemand had verwacht

dat je zoveel verborgen

frustraties draagt

beetje bij beetje

telkens weer

gevoed door ons

dan gebeurt

wat er moet gebeuren

je luisterde naar het klimaat

voor jou geen weg terug

voor mij het besef

van een ander leven

van welzijn en respect

voor alles wat leeft

dode materie

zal niet opstaan

laat liggen wat ligt

het klimaat zet recht

wat krom is gegroeid

en vertelt zijn verhaal

© Nico Croes

advertentie
advertentie