Raadspraat: Duurzaamheidstrein

Je hoeft de krant maar open te slaan en nieuws over klimaat en duurzaamheid komt je tegemoet. Recent het alarmerende IPCC-rapport. De ‘Green Deal’ van Timmermans. Rechterlijke uitspraken die de bouw van windmolenparken vertragen. Bosbranden, smeltend ijs, extreme regenval ... voor veel mensen redenen om extra stappen te zetten om klimaatverandering tegen te gaan. Liever vandaag dan gisteren. 

Ik kan mij daar deels in vinden. Ja, we hebben haast: lastige keuzes uitstellen, betekent dat we volgende generaties opzadelen met een klimaat in totale onbelans. We dragen vandaag een grote verantwoordelijk voor morgen. Maar, hoe snel kunnen we de duurzaamheidstrein laten rijden?

Voor sommige mensen voelt het alsof ‘de overheid’ klimaatbeleid buiten hun invloed bepaalt, in plaats van met hen. Dat de duurzaamheidstrein maar door dendert. Ik begrijp dat, en we zien dat ook in de lokale politiek. De impact van een windmolen op de omgeving van omwonenden is groot. De gedachte dat we wel moeten vanwege het klimaat en daarom soms beslissingen over de hoofden van mensen moeten maken, die gaat wat mij betreft niet op. Klimaatbeleid krijgt dan een drammerige bijklank. Dat vertraagt de trein, we verliezen passagiers, terwijl we elke inwoner nodig hebben voor de belangrijke en urgente opgaves die voor ons liggen.

Het kan ook anders. Ik neem u graag mee met een recent Houtens voorbeeld. In de gemeenteraad hebben we laatst de regels vastgesteld voor het plaatsen van nieuwe zonnevelden. Samen met andere partijen hebben we als CDA stevig ingezet op 100% gedeeld lokaal eigenaarschap: zonnevelden die inwoners samen opzetten en waarvan die inwoners de opbrengsten met elkaar delen. In tegenstelling tot het ‘compenseren’ van onwomenen, delen zij direct mee in de opbrengsten. Bovendien profiteert de de gemeenschap of buurt van bijvoorbeeld extra natuur en wandelpaden. En dat maakt een wereld van verschil.

Ik denk dat dit een van de sleutels is tot goed klimaatbeleid. Waarin we mensen op een rijdende trein laten stappen. Niet alleen met regelgeving van de overheid, of door grote bedrijven die vooral kansen voor zichzelf zien. Maar via breed gedragen maatschappelijke initiatieven de transformatie maken naar een klimaatneutrale samenleving. 

En dat is mogelijk! Er zijn in Houten zelfs meerdere lokale energiecoöperaties, waar inwoners met elkaar zonnedaken of zonnevelden exploiteren. En wat mij betreft gaat dat coöperatieve model ook voor windenergie gebruikt worden. Want zeg nou zelf: een goed draaiende windmolen die van jou en de buurt is, die klinkt toch veel beter?!

Robert Pelleboer

CDA Houten