Ankie de Korte neemt na 25 jaar afscheid van kinderdagverblijf De Beun

Houten Op woensdag 15 september heeft Ankie de Korte afscheid genomen van kinderdagverblijf De Beun. Maar liefst 25 jaar is zij hier als pedagogisch medewerker werkzaam geweest. Nu is Voor Ankie de tijd gekomen om te gaan genieten van haar welverdiende pensioen. Een afscheid met een lach en een traan. 

Annette Stolk – de Vries

Op 1 juli 1996 begon de loopbaan van Ankie bij De Beun met een 0-uren contract op de naschoolse opvang. In het eerste half jaar voltooide ze haar opleiding. Aan haar voorkeur om op de babygroep te werken werd gehoor gegeven. Het is nu ook op deze groep waar ze na een kwart eeuw afscheid neemt.

WAARDEVOL Veel lief en leed heeft ze in al die jaren voorbij zien komen. Het dierbaarste zijn voor haar de glimlach van de kinderen. Ankie: ,,Als ik zie dat de kinderen blij zijn als ik de groep binnenkom is mijn dag geslaagd. Ook de contacten met ouders en de waardering die je krijgt zijn voor mij in al die jaren zeer waardevol geweest.” 

VRAAGBAAK Door haar schat aan ervaring is Ankie voor vele jonge ouders een echte vraagbaak en een baken van rust geweest. Honderden baby’s heeft ze in haar loopbaan voorbij zien komen. Zonder problemen weet ze de namen nog en met het grootse gemak noemt ze ook de namen van broertjes en zusjes. Ankie: ,,Sommige gezinnen blijven jaren in beeld. Dat worden toch een beetje je eigen kindjes. Als er weer een kindje de babygroep verliet, voelde dat altijd een beetje als een rib uit mijn lijf. Het is prachtig om getuige van te zijn van de ontwikkeling van een kind en al vroegtijdig het karakter te herkennen. Nog mooier is het als ik, met al mijn ervaring, ouders of het kindje een duwtje in de goede richting kan geven. ” 

HERINNERINGEN De kleinschaligheid van de crèche heeft haar altijd erg aangesproken. ,,Je kent iedereen, de lijntjes zijn kort.” Genoten heeft ze van de samenwerking met collega’s. In die 25 jaar heeft ze vele zien komen en gaan. Met Diana Mastenbroek werkte ze vanaf dag één en is er door de jaren heen een warme vriendschap ontstaan. ,,Aan alle activiteiten op de Beun bewaar ik mooie herinneringen. De diverse jubilea die we hebben gevierd, Sinterklaas, babyzwemmen etc. De mooiste herinnering bewaart Ankie aan haar bruiloft in 1997 toen een bus vol kinderen en leidsters naar Zeist was afgereisd. De collega’s zullen Ankie gaan missen. Haar afscheid laten ze niet ongemerkt voorbij gaan. De Beun is helemaal versierd, en naast een afscheidsetentje gaan ze met elkaar toeren op een e-Chopper op het eiland van Maurik. 

AFSCHEID Het afscheid valt Ankie zwaar. ,,De Beun voelt als een tweede thuis. Ik zal de knuffels, het contact met de kinderen en hun ouders heel erg missen.” Het opnieuw invulling gaan geven aan haar dag noemt ze wel een dingetje. In ieder geval zal ze straks haar vrije tijd besteden aan oppassen op haar kleinkinderen, volleyballen bij Taurus en met leuke uitstapjes maken met haar lieve man Geert. ,,Maar helemaal weg ben ik nog niet hoor. Bij ziekte mogen ze me altijd bellen, dan val ik met plezier gewoon weer een dagje in.”