Susan van Erp
Susan van Erp GroenLinks

Meegroeigemeente

11 november 2020 om 07:29 Opinie Raadspraat

Het huis klonk hol, de tuin was kaal, de school gloednieuw, de babyboompjes stonden verloren in het schrale gras. Houten was jong, een kleuter, net als ik toen ik hier dertig jaar geleden kwam wonen. We groeiden samen op, de bomen werden sterker en de tuinen weelderig. Er was weinig, in en voor puberend Houten. Ik vertrok, voor studie en werk.

Na 12 jaar Utrecht en 4 jaar Schotland ben ik sinds vorig jaar terug. We leren elkaar weer kennen, Houten en ik, en ik kijk mijn ogen uit. De oude vertrouwde plekken zoveel volwassener, de nieuwe plekken zorgvuldig in balans. Het bruist, met bioscoop, theater en zoveel restaurantjes en cafés (die hopelijk snel weer open kunnen). Voor iedereen wat, zo anders dan toen we nog kleuters waren. We hebben veel bijgeleerd, over hoe verschillend mensen zijn en hoe belangrijk variatie is, zodat iedereen zich thuis kan voelen. Het besef dat ruimte kostbaar is, in ons kleine landje. Hoe gaan we daar goed mee om de komende jaren?

Ik geloof in een koers die inzet op efficiënt bouwen voor onze kleiner wordende gezinnen en (alleenstaande) ouderen en starters. Zo is én blijft er ook plek voor sterk en biodivers groen voor ons allemaal. Meegroeiend; met duurzame woningen, compacte bouw, veel natuur, goed bereikbaar met ov en fiets. In balans. Zo ziet de Ruimtelijke Koers van Houten eruit. Volwassen, maar ‘af’ zullen we nooit zijn, Houten en ik. Perfect, dat mochten we willen. Open en betrokken, groen en sociaal, dat wil ik net als Houten blijven en daar ga ik me ook in de politiek vol voor inzetten.

Het is 30 jaar later, en het appartement klinkt hol maar is vol licht en wat een uitzicht. Mijn dochter is terug en leert Houten verbaasd opnieuw kennen. De oude plekken vertrouwd, de nieuwe in balans, voor mij en haar en wie weet, haar kinderen?

Susan van Erp, commissielid GroenLinks Houten

advertentie
advertentie