Wouter Pronk voor zijn appartement waar hij onder begeleiding woont.
Wouter Pronk voor zijn appartement waar hij onder begeleiding woont. Irene van Valen

Wouter Pronk ,,We kunnen corona niet ruiken"

3 mei 2020 om 16:35 Mensen

HOUTEN Wouter Pronk is een echte Houtenaar. Hij is 32 jaar oud en heeft een licht verstandelijke beperking. Hij woont op een woonlocatie van Philadelphia, een organisatie die mensen met beperkingen helpt om het beste uit zichzelf te halen. Zij begeleiden mensen bij het wonen en zoeken naar werk. Op de locatie waar Wouter woont, worden 18 bewoners begeleid.

,,Ik vind Houten een leuke woonplaats. Er is veel te beleven en mensen kennen elkaar. Ze spreken mij gemakkelijk aan”, vertelt Wouter. Hij woont in een appartement met eigen huiskamer, slaapkamer, keuken, badkamer en balkon met een mooi uitzicht. ,,Ik ben een dierenvriend en heb vier goudvissen en een witte tropische parkiet.” Een hond wil hij niet, want die moet uitgelaten worden en dat is moeilijk te combineren met zijn werk.

GELD VERDIENEN Wouter werkt bij het Eetatelier op het Rond. ,,Ik help daar iedere maandag, dinsdag, donderdag en één keer in de veertien dagen op zaterdag bij het bereiden van gerechten en in de bediening. Ik leer daar veel en ik moet toch geld verdienen.” Daarnaast werkt Wouter op woensdag op Fort Werk aan de Korte Uitweg, waar hij in de bediening helpt en ondersteunt waar nodig is. Door de coronacrisis kan Wouter nu niet werken, dat vindt hij jammer.

GEMIS Gelukkig mogen zijn ouders ondanks de coronacrisis nog wel op bezoek komen. Ze mogen niet tegelijk, maar ieder een uur per dag aanwezig zijn. Andere familieleden mogen hem niet bezoeken. ,,Ik begrijp wel dat er verder niemand mag komen, want je weet nooit via wie corona bij ons in huis komt. We kunnen corona niet ruiken. Het is belangrijk dat wij ons aan de regels te houden, anders mag niemand meer komen.” Soms frustreert de situatie Wouter wel. Hij kan zijn broer, zus, neefjes, nichtjes en oma niet zien. Waar hij anders naar zijn oma fietst, mist hij haar nu. Via beeldbellen heeft Wouter contact met verschillende mensen. Zijn oma kan helaas niet beeldbellen, daarom belt hij haar af en toe. ,,Het is leuk om elkaar te horen.” Wat hem helpt is het idee dat iedereen in deze situatie zit. ,,Ik voel me niet eenzaam, want ik woon hier met anderen. Als ik me alleen voel vraag ik een medebewoner om een kopje koffie te komen drinken.”

AANPASSINGEN Er gaan meer dingen anders dan gebruikelijk. Normaal komt de hele groep bij elkaar en eet de maaltijden gezamenlijk. De bewoners koken om beurten het avondeten aan de hand van een recept. Waar nodig krijgen zij hulp van de begeleiders. ,,Hoewel zij er voor mij zijn en ik van hen leer, zeggen zij ook van mij te leren.” Nu koken de begeleiders altijd en mogen er maximaal drie mensen en één begeleider om beurten eten. Waar zij normaal zelf boodschappen doen, wordt nu alles bezorgd. ,,We zeggen tegen elkaar dat het een rare en gekke situatie is.”

BEWEGEN In zijn vrije tijd kijkt Wouter graag televisie of rommelt wat in zijn appartement. Hij is zelf verantwoordelijk voor het schoonmaken van zijn huisje. In normale omstandigheden korfbalt hij bij Victum, dat mist hij nu. ,,Ik ben blij dat de begeleiders manieren bedenken om toch in beweging te blijven. We wandelen samen regelmatig of schieten een balletje op de parkeerplaats,” legt hij uit. Tegenwoordig ondernemen ze meer groepsactiviteiten als sjoelen en kleuren of schilderen mooie kunstwerken.

WONINGSDAG Afgelopen maandag was het Koningsdag. ,,Wij noemden het Woningsdag en speelden spellen als ezeltje-strek-je, spijkerpoepen en eieren-lopen.“ Er werd getrakteerd op oranje tompoezen en ’s avonds aten ze pizza. Het gebouw was versierd met de Nederlandse vlag en vlaggetjesslingers. ,,De buren genoten mee van onze muziek en gezelligheid. We maakten de buurt een beetje gek.” Misschien was dat in deze tijd juist wel goed.

 door Irene van Valen

advertentie
advertentie