Ingezonden brief

Hofjes in Houten (1)

15 april 2020 om 07:10 Opinie

`Leeft die oude meneer nog van de Snoeksloot…?'
Sinds de corona-crisis uitbrak praten we in de buurt meer met elkaar. Als ik onze hond Link uitlaat raak ik in gesprek met en een oude mevrouw die een zonnescherm schoon boent. Het kost haar duidelijk kracht, tussendoor moet ze steeds even rusten. We raken in gesprek. Ze vertelt dat ze alleen woont , 7 jaar geleden is haar man overleden. We praten er over dat ze niet de enige alleenstaande is die een heel huis bewoont. Terwijl er zoveel woningzoekenden zijn… Ze zou zo graag verhuizen naar een kleiner huis, maar ja, vindt maar iets betaalbaars. Er zou meer doorstroming moeten zijn! Samen fantaseren we verder. En we maken een plan: ouderen verhuizen naar hofjes; jonge gezinnen trekken in de leeggekomen huizen, buurten vergrijzen niet meer, scholen hoeven niet meer gesloten te worden; kinderen spelen weer op straat..
Ik kijk de oude dame aan. `Nee, mevrouw, buurman Koos is vorig jaar helaas overleden. Op 90-jarige leeftijd. Maar hij was nu weer even bij ons. We hebben over hem gepraat en hij leeft voort, onze ouwe, trouwe buurtwacht.
Dan nemen we afscheid en ik loop het Kooikerspark in… wat is Houten toch mooi als de zon schijnt… En het kan nog veel mooier worden als onze droom van hofjes uitkomt…!!

Ik schrijf het op en breng de brief naar de brievenbus bij de Geer. Daar zijn ze nu druk aan het bouwen.. oh.. wat zou dit een mooie plek voor een hofje zijn geweest. Ik denk aan mijn oude buurtje, de gezelligheid van de Kleine Geer. Mijn oog valt op de mussen die rondscharrelen... zouden ze de nieuwe `mussen-flats' verderop al ontdekt hebben?
Plotseling voel ik een hand op mijn schouder. Ik draai me om maar zie niemand. Ik hoor gekuch en een o zo bekende raspende stem. Het is de stem van die goeie ouwe Koos: hij raspt: `Ik loop een eindje met je op, buurman.'
Samen lopen we naar de brievenbus. We halen herinneringen op en ik vertel hem over ons idee van hofjes in Houten. Ik fantaseer door en vertel hem dat ik ooit hoop te wonen op Corona-hof 68. Dan zal ik als gepensioneerde rondleidingen geven door de hofjes. Toeristen zullen speciaal naar Houten komen om de hofjes te bewonderen. Ik zal ze met plezier rondleiden. Naast me hoor ik instemmend gemompel. Koos zou zo graag die gids zijn.. We missen hem zo, onze ouwe buurman die die hele buurt kende en voor iedereen aandacht had. Dan nemen we afscheid en we zijn het eens: Dit plan móét een vervolg krijgen. Later zullen we zeggen:`Het begon met een virus.., zó klein, zo klein…'

WIE SCHRIJFT HOFJES IN HOUTEN 2, 3,……..???

Willem Kelderman
 

advertentie
advertentie