Henk Baas werd op zijn 103de verjaardag vereerd met het bezoek van burgemeester Isabella.
Henk Baas werd op zijn 103de verjaardag vereerd met het bezoek van burgemeester Isabella. Irene van Valen

Henk Baas leeft met 103 jaar aan herinneringen

13 maart 2020 om 07:30 Mensen

SCHALKWIJK Omringd door vijf van zijn zeven kinderen en een schoonzoon, ontving Henk Baas burgemeester Gilbert Isabella bij hem thuis. ,,Ik voel me zeer vereerd met het bezoek van de nieuwe burgemeester en vind het leuk hem te ontmoeten op mijn verjaardag", zei Henk. Op de vraag of Henk, nu 103 jaar oud, de oudste inwoner van gemeente Houten is, belde Isabella zijn secretaresse. Zij bevestigde niet veel later dat Henk de oudste mannelijke inwoner van gemeente Houten is. Een inwoonster die anoniem wil blijven is 104 jaar oud.

Irene van Valen

Henk hoort en ziet niet alles goed meer, daarom was het belangrijk niet door elkaar te praten. Dat werd niet altijd even goed opgevolgd. ,,Vroeger, met zeven kinderen, mochten we tijdens het eten niet praten. Na de maaltijd leek het echter een wedstrijd wie het meest te zeggen had", lachte een van de dochters. ,,We praatten vooral niet met de persoon naast ons, maar kruislings over de tafel en door elkaar. Discussiëren met een stevige dosis humor en samen lachen konden we als de beste, dat blijkt deze middag evengoed."

GEZINSLEVEN De taken in huize Baas werden volgens de jongste dochter niet even eerlijk verdeeld: ,,Wij moesten om beurten ramen zemen of rijven, dat is aanharken van het grind rondom het huis. Voor mijn gevoel deed ik alles terwijl mijn oudste zus op het toilet zat als er iets moest gebeuren." Haar broer reageerde quasi verbouwereerd: ,,Dat kon niet eens, jij studeerde al op je achttiende en ging het huis uit. Bovendien moesten wij de banden plakken." Waarop de jongste zus weer reageerde: ,,Alsof je dat elke week moest doen." Er klonk weer hard gelach. ,,Ik vind het nog altijd bijzonder om te zien hoe verschillend mijn kinderen zijn en hoe zorgzaam ze naar elkaar toe zijn", zei Henk.

ACTIEF LEVEN Henk werkte jarenlang in de schoenwinkel van zijn vader tot hij na een baan als postbode ging werken bij de Boerenleenbank. Een deel van de huidige woning waar Henk woont, was het bankkantoor. Henks dochters wijzen aan waar de scheidingsmuur en de kluis stonden. Later verhuisde de bank naar een noodgebouw om, toen nieuwbouw klaar was, uit te breiden met personeel. Uiteindelijk werkten er negen mensen met Henk als directeur. Toen was de Boerenleenbank via Raiffeisenbank de Rabobank geworden. Zijn dochter zei: ,,Het verbaasde me altijd dat mijn vader tijdens zijn lunchpauze naar huis kwam, een dutje deed en na twintig minuten wakker werd om weer naar het werk te gaan." Het herinnerde Henk er aan dat hij bij aankomst bij de bank zijn schoenen wisselde voor pantoffels. Daarmee wilde hij bij de bank een huiselijke sfeer creëren. Soms vergat hij dat hij die aan had en liep op diezelfde pantoffels van kantoor weer naar huis. De bank was maar 200 meter van mijn huis."

HERINNERINGEN Henk duikt graag in zijn herinneringen: ,,Vroeger regelde men allerlei zaken bij de bank. Zo kenden we op woensdag de Spaarmiddag en leegden kinderen hun spaarpot om dat geld op de rekening te storten. Ik ben er trots op dat ik de klanten goed kende. Ik gaf iedereen die erom vroeg een lening, terwijl mijn 'baas' op de Centrale bank in Utrecht daar niet altijd achter stond. Ik vertrouwde de klanten en wist dat zij iedere cent terug zouden betalen, zelfs als ze er extra voor moesten werken. Het is nooit fout gegaan. In de jaren voor de oorlog en werkzaam in de schoenwinkel, merkte ik dat het normaal was om eens per jaar de rekening te sturen voor geleverde diensten. Ik veranderde dat in een rekening per half jaar en nog later eens per drie maanden." Henk kende veel mensen uit Schalkwijk. Sommigen vallen weg door de hoge leeftijd, maar wie ik nog ken, bezoeken me nog regelmatig. Wat dat betreft verveel me nooit. Daarbij luister ik graag naar luisterboeken. Daarbij wil ik bij de tijd blijven en krijg daarom wekelijks een cd van het AD waarop de belangrijkste nieuwsonderwerpen te beluisteren zijn."

CARNAVAL Henk is medeoprichter van de plaatselijke carnavalsvereniging. ,,Hoewel ik niet van carnaval hou, vond ik dat een dorp als Schalkwijk een eigen vereniging moest hebben." Zijn zoon vulde aan: ,,Mijn vader heeft zelfs geprobeerd het leuk te vinden door zich in te drinken en dronk 4 of 5 glaasjes jonge jenever voordat hij naar het carnaval ging. Zelfs daarna vond hij het nog steeds niet leuk." Waar Henk wel graag komt is in het voormalige Slotklooster in Godswerkhof in Werkhoven. De zusters die daar woonden besloten dat zij in hun kapel de heilige missen samen met mensen uit de omgeving wilden vieren. Het is nu een oecumenische gemeente waar dominees, priesters en een rabbi samenwerken.

TROTS Met trots toont Henk twee boeken aan Isabella. Beide boeken zijn geschreven door Riet van Rooij. Het ene boek heet 'Dit overkwam mij' en gaat over Henks leven vanaf zijn geboorte tot zijn negentigste. Het andere boek 'Zo leef ik, zo denk ik' gaat over zijn beeld op het leven en de wereld. ,,Ik hou ervan om met mensen in gesprek te zijn en hun mening te horen. Daarin is respect het belangrijkste."

advertentie
advertentie