Het begon met een goede versiertruc

HOUTEN De vitale Cor van Buren opende de voordeur en lachte hard bij de vraag of hij de huwelijksjubilaris was: ,,Eigenlijk zijn we voor halve dagen getrouwd. Ik was de helft van de tijd weg. Als vrachtwagenbestuurder en later buschauffeur draaide ik onregelmatige en lange diensten." Hoe dan ook staat in de papieren dat Cor op 29 december 1959 trouwde met Jeanne Schuurman. Wethouder Kees van Dalen feliciteerde hen namens de gemeente. Zo kon het paar direct bijpraten met Van Dalen. Zij kennen elkaar al wat langer.

door Irene van Valen

Cor zag 84 jaar geleden het levenslicht aan de Lekdijk in Tull. ,,Het hoorde toen nog niet bij Tull en 't Waal. Het was een dorp op zichzelf", legde Cor uit. Jeanne werd 81 jaar geleden geboren in Houten. Zij ontmoetten elkaar onder andere tijdens dansavonden, waar Cor oog kreeg voor Jeanne. ,,Ik was toen wat slanker dan ik nu ben", lachte Jeanne. Op een zondag na de kerkdienst liet Cor haar fietsband leeglopen. ,,Zal ik je thuisbrengen?", klonk toen zijn vraag. ,,Bij haar thuis stelde ik voor haar fiets te maken. Het was een koud kunstje, maar een goede versiertruc." Jeanne vulde hem aan: ,,Je was een ondeugende jongen." Waarop Van Dalen opmerkte: "Was ondeugend?"

GEZINSLEVEN Na het maken van de fiets, bleven de twee elkaar opzoeken, waarop verkering en tenslotte hun huwelijk volgde. Het paar kreeg 3 zoons, Ton, Cor en André. Ton trouwde met een Duitse, Cor met een Nederlandse, maar emigreerde naar Canada en besloot kortgeleden te remigreren naar Nederland en André vond zijn grote liefde in een Russische. Verschillende van de acht kleinkinderen wonen in het buitenland. ,,Dat krijg je met zo'n internationaal gezelschap", merkte zoon Cor op. Jeanne zei eerlijk dat ze het soms best lastig vindt dat kinderen en kleinkinderen ver weg wonen. Zelf woonde ze altijd graag in Houten, want haar ouders woonden hier. ,,Ik bezocht hen twee keer per week", vertelde Jeanne. Het paar woont inmiddels 48 jaar in het Oude Dorp. Daarvoor woonden zij in Culemborg vanwege het werk van Cor.

SAMEN Het paar heeft veel vrijwilligerswerk gedaan. Zij onder andere bij het Rode Kruis, hij bijvoorbeeld als voorzitter bij klaverjasverenigingen. Hij kreeg zelfs een lintje dat hij met trots draagt. Het paar was twaalf jaar lang lid van een fietsclub. Zij reden wekelijks tochten van 30 kilometer. Jaarlijks ging de fietsclub een midweek fietsen in eigen land. Ze maakten mooie tochten. Voor Jeanne stopte vier jaar geleden het fietsen abrupt nadat zij lelijk ten val kwam met haar e-bike. Haar arm raakte zo ernstig geblesseerd dat ze niet meer mocht fietsen. Cor bleef fietsen en vertelde over al zijn belevenissen tot groot plezier van Jeanne.

CANADA Hun vakanties zijn mooie herinneringen. ,,Zij bezochten ons één keer in Canada", zei zoon Cor. Wat Cor aanvulde met: ,,Mijn zus woonde ook in Canada. We bezochten haar een paar keer. Dat is bijzonder, want ma vliegt niet graag. Dat we daar in een sneeuwstorm terechtkwamen was een hele belevenis." De vrouw van André vulde aan: ,,Zij zijn ook naar St. Petersburg geweest om mijn geboorteplaats en omgeving te bezoeken." Andere vakanties reisden Cor en Jeanne met de caravan naar verschillende Europese landen.

UITLAATKLEP Het paar bleef bij elkaar door lief en leed te delen. ,,Je blijft samen in goede en slechte tijden. We gunden elkaar de vrijheid en steunden de ander om eigen activiteiten te ontplooien. Denk aan vrijwilligerswerk of het verenigingsleven. Op onszelf iets ondernemen was een uitlaatklep, zolang we daarna maar weer bij elkaar kwamen en vertelden over onze belevenissen." Jeanne leerde te kijken naar voetbal: ,,Ik vond voetbal niet leuk, maar het went. Het gaat om het samen zijn." Cor vulde haar aan: ,,We speelden daarnaast graag Yatzee, Klaverjassen, Rummikub of sjoelen." Toen Wethouder Van Dalen afscheid nam, gaf hij de tip: ,,Blijf lachen." Dat is precies wat in huize van Buren veel gehoord wordt: vrolijkheid.