De Geul
20 september 2021 om 09:10 Overigik kijk naar jou
zo lief en rustig lig je daar
onschuldig als het laken
van een maagdelijke bruid
langzaam vloeien ook weg
naar de Maas
tranen van angst
wat je achter hebt gelaten
is ingekapseld in de genen
van Valkenburg
niemand had verwacht
dat je zoveel verborgen
frustraties draagt
beetje bij beetje
telkens weer
gevoed door ons
dan gebeurt
wat er moet gebeuren
je luisterde naar het klimaat
voor jou geen weg terug
voor mij het besef
van een ander leven
van welzijn en respect
voor alles wat leeft
dode materie
zal niet opstaan
laat liggen wat ligt
het klimaat zet recht
wat krom is gegroeid
en vertelt zijn verhaal
© Nico Croes