Speuren naar scheuren in de Lekdijk

SCHALKWIJK Onder een waterig zonnetje en een bewolkte lucht waren Peter Smorenburg en André van Beek van het waterschap dinsdagochtend al vroeg aan het wandelen langs de Lekdijk tussen Nieuwegein en Amerongen. Maar de twee hadden weinig tijd om te genieten van het fraaie uitzicht op het buitengebied. De blik van de dijkinspecteurs was vooral naar beneden gericht op zoek naar scheuren en verzakkingen in de dijk.

Deze maand controleert Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden 55 kilometer Lekdijk tussen Amerongen en Schoonhoven. De inspecteurs lopen daarvoor met een prikstok, iPad en kaart langs de dijk op zoek naar scheuren, verzakkingen en kale plekken.

Als ze een scheur vinden, wordt die opgemeten en genoteerd. Van Beek heeft al snel iets gevonden. ,,We zien hier scheuren, een soort scholvormige scheuren, die zo’n 10 centimeter diep zijn. Ze gaan van links naar rechts. Je kan het aan de bladeren zien want die liggen in de scheuren.”

GEEN PANIEK Collega-dijkinspecteur Peter Smorenburg is niet meteen in paniek van de vondst. De dijk ligt er volgens hem goed bij. ,,We moeten kijken of we dit kunnen repareren maar we maken ons niet meteen zorgen.” Gevraagd naar de mogelijke oorzaak hoeft hij niet lang na te denken. “Dat kan door droogte geweest zijn want we hebben droge zomers gehad. Of het was ongedierte zoals ratten of muizen die holen graven.”

Zo lopen de dijkinspecteurs van het hoogheemraadschap Stichtse Rijnlanden de hele dijk af. En dat moet aan de binnenkant gebeuren, dus de kant van de dijk richting de steden en dorpen, én aan de buitenkant die richting het water ligt. Want hoewel beide kanten identiek lijken voor de leek, zijn ze voor een expert als Van Beek heel verschillend. 

DRIJFVUIL Bij een controle let hij bij elke kant op andere zaken. “Buitendijks kijken we naar andere dingen als binnendijks: of er drijfvuil ligt, of er kale plekken zijn, of er schapenpaadjes zijn: dat soort dingen kijken we naar.” Met de inspectie zorgt het hoogheemraadschap ervoor dat de dijk in goede staat blijft.

De laatste doorbraak is dan ook alweer eeuwen geleden. Gelukkkig maar, want het heeft grote gevolgen. Smorenburg: ,,Als ie hier doorbreekt dan lopen eerst Tull en ‘t Waal en Schalkwijk onder, en dan loopt het door tot Utrecht en zelfs tot in Amsterdam.” Niet dat daar vooralsnog sprake van is, voegt de dijkinspecteur snel toe. Smorenburg: ,,De dijk ligt er goed bij. We hebben er vertrouwen in!”

(Bron: RTV Utrecht)